بررسی عوامل مرتبط با تنیدگی در پدران دارای نوزاد بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مشهد

مقدمه: بستری شدن نوزاد در بخش مراقبت های ویژه، یک رویداد پرتنش برای پدران است که آن ها رابا چالش های فراوانی رو به رو می کند و بر ایفای نقش آنان تاثیر می گذارد. این مطالعه با هدف تعیینعوامل مرتبط با تنیدگی در پدران دارای نوزاد بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان انجام شد.روش: این مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی بود و بر روی ۸۰ نفر از پدران واجد شرایط در بیمارستانهای دانشگاهی مشهد، در سال ۹۵ انجام شد. نمره تنیدگی پدران با استفاده از ابزار سنجش تنیدگیوالدین (PSS) محاسبه گردید. روایی پرسشنامه تنیدگی والدین به دلیل تغییر دو سوال که مختصمادران بود، به روش روایی محتوا تعیین گردید و پایایی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برابر با ۸۷درصد بود. همچنین اطلاعات جمعیت شناسی پدران و نوزادان با استفاده از فرم های پژوهشگر ساخته واطلاعات طبی نوزادان با استفاده از پرونده بخش، استخراج گردیده است.یافته ها: نتایج بیانگر آن بود که نوع تغذیه نوزاد (P=۰/۰۰۳)، صداها و صحنه ها و رفتار پرسنل درنوزادان با وزن ۲۵۰۰ گرم (P<۰/۰۰۱)، رفتار پرسنل با پدران با سابقه فوت فرزند (P=۰/۰۳) با تنیدگیپدران، دارای ارتباط معنی داری بود. اما جنسیت نوزاد، نوع زایمان همسر، میزان درآمد، تحصیلات و سنپدر، سن جنینی، طول مدت بستری، نمره آپگار دقیقه اول و پنجم با تنیدگی پدران ارتباط معنی دارینداشت (P>۰/۰۵).نتیجه گیری: تغییر شیوه زندگی و مشارکت بیش تر پدران در امر مراقبت از نوزاد با توجه به اهمیتنظام خانواده و نقش محوری پدر و همچنین ارائه مناسب مراقبت های پرستاری می تواند نتایجامیدبخشی برای بیماران، خانواده ها و حرفه پرستاری داشته باشد.

کلیدواژه ها:

تنیدگی ، پدران ، بخش مراقبت های ویژه نوزادان