تبیین مزایای نسبی حضور ایران در ژئواکونومی دریایی نظام بین الملل با تاکید بر خلیج فارس (مطالعه موردی استان بوشهر)

یکی از مفاهیم نوینی که بعداز فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در عرصه روابط بین الملل و ژئوپلیتیک جهت تحلیل مسائل راهبردی و بین المللی و رقابت قدرت ها از آن بهره می برند، رویکرد ژئواکونومیک استپژوهش حاضر به بررسی وضعیت ژئواکونومی دریای ایران در نظام بین الملل بر اساس رویکرد توصیفی- تحلیلی با تاکید بر زمینه ای موردی است. چنان که تاکید آن بر استان بوشهر و منطقه خلیج فارس می باشد. ابزارگردآوری اطلاعات شامل مطالعات کتابخانه ای و مشاهدات میدانی و بهره گیری از اسناد و مدارک موجود در راستای موضوع پژوهش بوده و مولفه های مورد بررسی شامل: موقعیت جغرافیایی، انرژی، ژئوپلیتیک انرژی، امنیت انرژی و ژئواکونومی دریایی استان بوشهر در منطقه خلیج فارس می باشد. نتایج به دست آمده از پژوهش حاکی از آن است که ایران با در اختیار داشتن کرانه های ساحلی شمالی خلیج فارس و دسترسی به آبراهه استراتژیک تنگه هرمز موقعیتی خاص را در منطقه دارا می باشد. استان بوشهر دارای موقعیت ژئوپلیتیکی و ژئواکونومیکی خاصی است که تحت تاثیر این عوامل یکی از استان های توانمند با مزیت های بالقوه اقتصادی می باشد. همچنین این استان به دلیل بهره مندی از منابع عظیم نفت، گاز و پتروشیمی، دسترسی به آب های آزاد و بنادر مناسب می تواند در جهان جایگاه ویژه ای کسب نماید. لذا با برنامه ریزی و طرح های کلان می توان از پتانسیل بالای این استان جهت حضور و نقش آفرینی ایران در ژئواکونومی دریایی نظام بین الملل بهره و استفاده بهینه نمود.

کلیدواژه ها:

ژئوپلیتیک ، ژئواکونومیک ، ژئواستراتژیک ، اقتصاد جهانی ، استان بوشهر