بررسی روند بهسازی و تاثیر افزودنی های سنتی و مدرن بر مقاومت برشی خاک های متورم شونده

در سال های اخیر، مساله اسکان جمعیت به عنوان یکی از چالش های اساسی کشور مطرح شده است. لذا به منظور رفع این نیاز، شاهد افزایش شمار ساخت و ساز انواع سازه های مسکونی در نقاط مختلف کشور هستیم. تجربیات گذشته نشان می دهد، بررسی روند بهسازی در خاک های ضعیف به همراه ارزیابی پارامترهایی مقاومتی خاک های متورم شونده، منجر به افزایش سطح آگاهی نسبت به وضعیت توده خاک شده و در نهایت منجر به طراحی ایمن خواهد شد. توجه به این نکته ضروری است که با بهبود رفتار خاک از طریق بهسازی و افزایش مقاومت برشی نمونه خاک، می توان حجم خسارات وارد بر انواع سازه در اثر ضعف خاک را تا حد قابل توجهی کاهش داد. روش های متعددی به منظور بهسازی رفتار خاک ها وجود دارد. بهره مندی از انواع مواد افزودنی سنتی و مدرن در ساختار خاک های متورم شونده، از جمله متداول ترین روش های اصلاح و بهبود پارامترهای مقاومتی خاک های مسئله دار می باشد. در پژوهش حاضر یک نمونه خاک رسی ساده و یک نمونه خاک رس متورم شونده را انتخاب و با استفاده از آزمایش های حدود اتربرگ، دانه بندی، هیدرومتری و تورم آزاد، خصوصیات آن را بررسی می نماییم. در ادامه با استفاده از آزمایش های تراکم و برش مستقیم بر روی درصد بهینه ترکیب مواد افزودنی (که بر اساس آزمایش تراکم حاصل شده)، تاثیر افزودن هر یک از مواد افزودنی بر پارامترهای مقاومتی خاک اندازه گیری می شود. نتایج به دست آمده از این مطالعه نشان داد با افزودن بنتونیت خالص و مواد افزودنی آهک و میکروسیلیس پارامترهای مقاومت برشی خاک دستخوش تغییر می شود. به نحوی که استفاده ازمواد افزودنی سنتی و مدرن، پارامتر شاخص روانی، زاویه اصطکاک داخلی و چسبندگی نمونه خاک متورم شونده را به ترتیب تا %۹۶,۴، %۷۳,۱۳ و %۵۲,۳ افزایش می دهد.

کلیدواژه ها:

بهسازی ، افزودنی سنتی ، افزودنی مدرن ، مقاومت برشی ، خاک متورم شونده.