عدالت و توسعه متوازن مناطق

در این مقاله سعی شده است به پرسش هایی مانند این که چرا توسعه صرف، تعارض با عدالت دارد؟ و عدالت در توزیع به چه شکلی است ؟ با توجه به معانی لغوی و مصطلح آنان به سمت بنیاد نظری این مفاهیم برویم که عدالت تام همچون چتری افراشته با فراز ظرفیتی خویش ، مفاهیم دیگر را رهنمود میکند که اگر نکند دیگر عدالت نیست و این که گریز معنایی توسعه به نحو تکثیری تحت لوای عدالت به رشد منجر میشود با استفاده از فرصت مردمی بودن، چنان که مردمی بودن هم ، با خود، کثرت به همراه دارد که این دو کثرت، هم افزایی دارند اما نه به نحوتکاثر مذموم و این که تعلق پذیری زیاد عدالت ، ناشی از تواضع این مفهوم برای کمک رسانی است و این که همه این ها در توزیع بایستی منطقه محوری تناسبی داشته باشند و تناسب هم باید به دو عنصر عقلانیت و معنویت تنیده باشد به نحوه تقسیطی با نظر به تفاوت عدالت و قسط که قسط ، ناظر به عدالت در توزیع می باشد، تا دچار عدالت گریزی حتی در قانون گذاری نباشیم .

کلیدواژه ها:

عدالت ، توسعه ، متوازن ، تناسب ، مناطق .