واکاوی فاصله میان دانش مدیران و بکار گیری دانش در عرصه عمل در سازمانهای دولتی

با ناکارآمدی مدل سنتی اداره ی امور دولتی ، دولت ها برای پاسخ به مشکلات، به مدیریت دولتی نوین روی آورده اند. که به جای یک مدیر همه چیزدان به دنبال متخصصان مدیریت است که بتواند در عصر رقابتی هم پای گسترش تکنولوژی و دانش با ایجاد مزیت رقابتی ، تحولی در اداره سازمان ایجاد کند و ازآنجاکه ارزش افزوده بسیاری از امور در قالب دانش به عنوان یک دارایی نامشهود نهفته است ، که هر چه از آن استفاده می شود نه تنها از آن کاسته نمی شود بلکه به آن اضافه هم می شود به عنوان کلید مفقوده ی مدیران مطرح گردید. دانشگاهها هم که در ماموریت سوم خود قرار گرفته اند ، علاوه بر نقش سنتی خود یعنی آموزش وپژوهش به عنوان مجموعه دانشی نقش حمایتی از مدیریت مبتنی بر دانش را عهده دار شدند . اما هرچه می گذرد مدیران در عرصه عمل نمی توانند آنچه را که آموخته اند بکار گیرند و فاصله میان عمل و دانش همچنان وجود دارد ،که مدیریت مبتنی بر دانش که شاید بر مدیریت دانش مقدم تر است بتواند از این فاصله بکاهد . آنچه به مدیریت مبتنی بر دانش کمک میکند تا به اهداف خود برسد ساختار و فرهنگ سازمانی ، ساختار دانش ، حمایت مدیران ارشد سازمان ، کار تیمی و مشارکت کارکنان و درنهایت مدیریت دانش است .

کلیدواژه ها:

مدیریت مبتنی بر دانش ، مدیریت دانش ، مدیریت گرایی ، ساختار سازمان ، ساختار دانش .