تاثیر توانمندسازی منابع انسانی بر عملکرد سازمانی با نقش میانجی دوسوتوانی سازمانی (مورد مطالعه : پارک علم و فناوری دانشگاه صنعتی شریف )

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر توانمندسازی منابع انسانی بر عملکرد سازمانی با نقش میانجی دوسوتوانی سازمانی است . روش پژوهش از حیث هدف کاربردی و از لحاظ نحوه گردآوری دادهها توصیفی - پیمایشی است . جامعه آماری پژوهش را شرکت های مستقر در پارک علم و فناوری دانشگاه صنعتی شریف تشکیل دادهاند. حجم نمونه هم براساس جدول مورگان ۱۱۳ شرکت تعیین شد. جهت جمع آوری دادهها از پرسشنامه های توانمندسازی ، دوسوتوانی سازمانی و عملکرد سازمانی استفاده شد. برای سنجش روایی پرسشنامه از روایی صوری و برای پایایی نیز از ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی استفاده شده است . جهت آزمون فرضیه ها از مدلسازی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی استفاده شد. نتایج حاصل از بررسی فرضیه های پژوهش نشان داد که توانمندسازی منابع انسانی و دوسوتوانی سازمانی تاثیر مثبت و معناداری بر عملکرد سازمانی دارد. همچنین نقش میانجی دوسوتوانی سازمانی در رابطه بین توانمندسازی منابع انسانی و عملکرد سازمانی تایید شد.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی ، دوسوتوانی سازمانی ، عملکرد سازمانی