بررسی رابطه بین سبک فرزندپروری سهل گیرانه ادراک شده با احساس تنهایی و خوداثربخشی دختران نوجوان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه سبک فرزندپروری سهل گیرانه ادراک شده با احساس تنهایی و خوداثربخشی در دختران نوجوان ۱۵ تا ۱۷ ساله شهرستان دزفول می باشد. جامعه پژوهش حاضر کلیه دختران نوجوان ۱۵ تا ۱۷ ساله شهرستان دزفول می باشد که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای، تعداد ۵۱۳ نفر به عنوان نمونه انتخاب گردید. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های سبک ها و ابعاد فرزندپروری ادراک شده (PSDQ) رابینسون، پرسشنامه احساس تنهایی (UCLA) و پرسشنامه خود کارآمدی شرر (SES) استفاده شده و روش تحقیق در این پژوهش همبستگی می باشد. برای تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار (SPSS) از روشهای آماری زیر استفاده شده است:۱ روشهای آمار توصیفی مانند جدول فراوانی، درصد، نمودار ستونی، میانگین و انحراف معیار. ۲ روشهای آمار استنباطی مانند آزمون همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی.همچنین برای کلیه فرضیه ها سطح معناداری = ۰/۰۵ در نظر گرفته شده است.نتایج نشان داد که بین سبک فرزندپروری سهل گیرانه ادراک شده و احساس تنهایی رابطه مثبتی وجود دارد و بین سبک فرزندپروری سهل گیرانه ادراک شده و خوداثربخشی رابطه منفی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

سبک فرزندپروری سهل گیرانه ادراک شده ، احساس تنهایی ، خوداثربخشی ، نوجوانی.