اثربخشی گروه درمانی فعال سازی رفتاری برتنظیم شناختی هیجان و افکارمنفی تکرارشونده بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس

مقدمه: مالتیپل اسکلروزیس، زندگی خانوادگی و اجتماعی بیماران را تحت تاثیر قرار میدهد و میتواند پیامدهای اجتماعی،روانی و فیزیکی برای آنها ایجاد کند و بر تنظیم شناختی هیجانات و افکارمنفی تکرارشونده آنها تاثیر بگذارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی گروه درمانی فعالسازی رفتاری برتنظیم شناختی هیجان و افکارمنفی تکرارشونده بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس انجام شد. روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی بیماران زن و مرد مبتلا به اماس مراجعه کننده به انجمن اماس شهر تهران در شش ماه اول سال ۱۴۰۱ بودند. از بین آنها ۳۰ نفر به روش نمونه گیری هدفمند، انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش ۱۵) نفر) و گروه گواه ۱۵) نفر)، گمارده شدند. افراد گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای (هفته ای دوبار) به صورت گروهی برنامه درمانی فعالسازی رفتاری را دریافت کردند؛ گروه کنترل به مدت دوماه در لیست انتظار قرار گرفت. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه تفکر ارجاعی اهرینگ و همکاران (۲۰۱۰) و پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و همکاران (۲۰۰۱) ، استفاده شد. داده های پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره، تحلیل شد. یافته ها: یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که با کنترل اثر پیش آزمون، بین میانگین نمرات پس آزمون افراد گروه های آزمایش و کنترل در متغیر تنظیم شناختی هیجان و افکارمنفی تکرارشونده ، تفاوت معناداری وجود داشت؛ نتیجه گیری: درمجموع، با توجه به نتایج این پژوهش میتوان گفت که گروه درمانی فعالسازی رفتاری میتواند برتنظیم شناختی هیجان و افکارمنفی تکرارشونده بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس، اثربخش باشد.

کلیدواژه ها:

درمان فعالسازی رفتاری ، تنظیم شناختی هیجان ، افکارمنفی تکرارشونده ، مالتیپل اسکلروزیس.