بررسی نقش شفقت به خود بر پیش بینی عزت نفس و کیفیت زندگی در دانشجویان دختر شهر شیراز

پژوهش حاضر به منظور بررسی نقش شفقت به خود بر پیش بینی عزت نفس و کیفیت زندگی در دانشجویان دختر شهر شیراز صورت گرفت. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانشجویان دختر شهر شیراز بود که در سال ۱۴۰۲-۱۴۰۱ در شیراز تحصیل می کردند که از میان آن ها ۱۰۰ نفر به روش نمونه گیری خوشه ای از میان جامعه آماری انتخاب و سپس پرسشنامه های پژوهش میان آنان توزیع شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه کیفیت زندگی ۱۲ سوالی (۱۹۹۶) و مقیاس عزت نفس روزنبرگ (۱۹۶۵) و مقیاس خود دلسوزی فرم کوتاه (۲۰۱۱) استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری تحلیل رگرسیون و روش همبستگی پیرسون و نرم افزار Spss-۲۶ استفاده شد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین شفقت به خود و کیفیت زندگی رابطه مثبت و معنادار وجود داشته (p=۰/۰۰۱) و مدل رگرسیون در کل ۰/۲۸ درصد از تغییرات کیفیت زندگی را تبیین می کند. همچنین بین شفقت به خود و عزت نفس دانشجویان رابطه مثبت و معناداری وجود داشته و مدل رگرسیون در کل ۰/۲۲ درصد از تغییرات عزت نفس را تبیین می کند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که با افزایش شفقت به خود، عزت نفس و کیفیت زندگی در دانشجویان دختر شهر شیراز افزایش می یابد و بالعکس.

کلیدواژه ها:

شفقت به خود ، کیفیت زندگی ، عزت نفس ، دانشجویان دختر.