اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار (EFT) بر دل زدگی زناشویی و کاهش گرایش به روابط فرازناشویی زوجین

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار بر دلزدگی زناشویی و کاهش گرایش به روابط فرازناشویی زوجین انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه ی مورد مطالعه در این پژوهش شامل کلیه زوجین متقاضی طلاق شهر زاهدان در سال ۱۴۰۲ بود که به روش نمونه گیری در دسترس۳۰ زوج از آنها، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل به نسبت یکسان گمارده شدند. گروه آزمایش بهمدت یکماه، برنامه زوج درمانی هیجان مدار را در ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای به صورت گروهی دریافت کردند؛ گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه دلزدگی زناشویی پاینز ( )CBM و پرسشنامه گرایش به روابط خارج از ازدواج (شیردل، (۱۳۸۵ در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. بهمنظور تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده شد. بافته ها نشان داد که پس از تعدیل نمرات پیش آزمون بین دو گروه آزمایش و کنترل در متغیرهای دلزدگی زناشویی و گرایش به روابط فرازناشویی، تفاوت معناداری وجود دارد. با توجه به یافته های حاص از پژوهش میتوان اظهار کرد که زوج درمانی هیجان مدار باعث کاهش دلزدگی زناشویی و کاهش گرایش به روابط فرازناشویی زوجین متقاضی طلاق شده است. بنابراین، زوج درمانی هیجانمدار میتواند به عنوان شیوه مناسبی در جهت بهبود تعارضات و دلزدگی زاشویی و مشکلات جنسی زوجین در نظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

زوج درمانی هیجان مدار ، دلزدگی زناشویی ، روابط فرازناشویی ، طلاق .