اثر دیابت نوع دوبرکارکردهای اجرایی (برنامه ریزی،رفتارمعطوف به هدف وکنترل پاسخ تکانشی) بیماران افسرده و غیر افسرده وافراد بهنجار

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر دیابت بر کارکردهای اجرایی(برنامه ریزی، رفتار معطوف به هدف وکنترل پاسخ تکانشی) دربیماران دیابتی افسرده و غیر افسرده با افراد بهنجار بود. ۶۰ بیمار مبتلا به دیابت نوع دو از میان بیماران دیابتی دارای پرونده در شبکه بهداشت شهرستان محلات به صورت نمونه گیری تصادفی در این پژوهش شرکت کردند. بعد از تکمیل پرسشنامه افسردگی بک به دو گروه دیابتی افسرده و غیر افسرده تقسیم و از دو گروه آزمون دسته بندی کارتهای ویسکانسین بهعمل آمد. همچنین ۳۰ نفر از افراد بهنجار با همان دامنه سنی به شیوه نمونه گیری تصادفی انتخاب و پرسشنامه سلامت عمومی را تکمیل کردند. جهت تحلیل نتایج از نرم افزار spss۱۸ و تحلیل واریانس چندمتغیری MANOVA و آزمونLSD استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان داد بیماران دیابتی در موقعیتهایی که نیازمند برنامهریزی و رفتار معطوف به هدف است مشکلاتی دارند به طوریکه ابتلا به افسردگی با نتایج بدتری در آزمونهای شناختی و اندازه گیری تواناییهای مرتبط با کنترل پاسخ تکانشی نیز همراه است. در این پژوهش افراد دیابتی افسرده و دیابتی غیرافسرده در تمامی مولفه های کارکرد اجرایی(برنامه ریزی، رفتارمعطوف به هدف وکنترل پاسخ تکانشی) نسبت به افراد بهنجار در سطح پایین تری قرار دارند و نیز افراد دیابتی افسرده در کنترل پاسخ تکانشی خود در مقایسه با افراد دیابتی غیر افسرده و بهنجار با مشکلات بیشتری مواجه اند.

کلیدواژه ها:

کارکردهای اجرایی ، دیابت نوع ۲ ، افسردگی.