نقش والدین در تربیت کودک از طریق بازی

خانواده اولین کانون شکل گیری شخصیت کودک و تربیت ابعاد مختلف وجود او است. نقش خانواده در پیشبرد اهداف تربیتی جامعه انکار ناپذیر است. روشهای تربیتی والدین متنوع میباشد و گاه این روشها نتایج نامطلوبی را به بار میآورد. اما سبکهای تربیتی که با پشتوانه منطقی، با توجه به تعالیم اسلام و نظریه ی پژوهشگران به کار گرفته شوند، مسیر تربیتی کودک را هموار میسازند. یکی از اثرگذارترین سبکها که موضوع بسیاری از پژوهشهای امروزی است، تعلیم و تربیت به وسیله بازی میباشد. بازی روح و جسم کودک را متاثر میسازد؛ بنابراین میتوان از این طریق آموزش و پرورش کودک را تسهیل کرد. طبق تحقیقات و مطالعات صورت گرفته، آموزش از طریق بازی به رشد شناختی، جسمانی، اجتماعی و عاطفی کودک کمک میکند. کودک بازی کردن را در کنار والدین و در کانون خانوده آغاز میکند؛ بنابراین والدین بیشترین نقش را در بازی کودکان پیش از دبستان دارند. در این مقاله به روش مروری و با توجه به پژوهشهای انجام شده و کتب مختلف به بررسی تاثیر والدین بر تربیت کودک از طریق بازی میپردازیم.

کلیدواژه ها:

بازی ، کودکان ، والدین ، تربیت ، مهارتهای اجتماعی .