اثربخشی روان درمانی مثبت گرا بر امید در مادران دارای فرزند با سندرم داون

هدف از انجام این مطالعه بررسی اثربخشی روان درمانی مثبت گرا بر امیدواری، در مادران دارای کودکان سندرم داون در شهرستان آباده بوده است. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون- با گروه کنترل بود. به این منظور ۳۰ مادر دارای کودکان سندرم داون ساکن شهرستان آباده با روش داوطلبانه انتخاب شدند و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند ( ۱۵ نفر در هر گروه). اعضای گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای تحت روان درمانی مثبت گرا قرار گرفتند. گروه گواه مداخله ای دریافت نکرد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه امید میلر استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان دهنده تفاوت معنادار بین گروه آزمایش و گواه پس از خاتمه جلسات درمانی بود. به طوری که میزان امیدواری در گروه آزمایش افزایش داشت. بنابراین نتایج نشان می دهد که جلسات روان درمانی مثبت گرا تاثیر معنادار بر افزایش امیدواری مادران دارای کودکان سندرم داون دارد.

کلیدواژه ها:

روان درمانی مثبت گرا ، امید ، مادران دارای فرزند با سندرم داون