اثر بخشی درمان حساسیت زدایی و پردازش مجدد از طریق حرکات چشم در کاهش اضطراب دختران دارای تجربه شکست عاطفی در شهر اصفهان

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی درمان حساسیت زدایی و پردازش مجدد از طریق حرکات چشم در کاهش اضطراب دختران دارای تجربه شکست عاطفی در شهر اصفهان بود. جامعه آماری مورد نظر در این پژوهش شامل کلیه دختران دارای تجربه شکست عاطفی دارای اضطراب در شهر اصفهان در سال ۱۴۰۱ بودند. نمونه آماری این پژوهش شامل پنج نفر شرکت کننده است که به صورت داوطلبانه از طریق فراخوان انتخاب گردیدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه های ضربه عشق راس ( ۱۹۹۱ )، اضطراب بک ( ۱۹۸۸ )، بود. روش درمان با استفاده از پروتکل درمان حساسیت زدایی و پردازش مجدد از طریق حرکات چشم، طی ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای اجرا شد. در این پژوهش از روش پژوهشی مورد منفرد با طرح A-B-A استفاده شده است. در این روش پژوهشی پس از موقعیت خط پایه، مداخله آغاز شد و دو هفته بعد از پایان مداخله آزمودنی ها تحت موقعیت خط پایه دوم قرارگرفتند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های تحلیل دیداری ،درصد همپوشی و درصد بهبودی استفاده شد. نتایج نشان داد درمان حساسیت زدایی پردازش مجدد از طریق حرکات چشم به طور متوسط با اندازه اثر (درصد داده های غیر همپوشی) ۵ تاثیر معناداری بر کاهش اضطراب دختران دارای تجربه شکست عاطفی دارد. با توجه به نتایج، این درمان میتواند به عنوان % یک درمان کارآمد، برای بهبود دختران دارای تجربه شکست عاطفی به کار گرفته شود.

کلیدواژه ها:

حساسیت زدایی و پردازش مجدد از طریق حرکات چشم ، اضطراب ، شکست عاطفی