مقایسه رشد اجتماعی، اختلالات رفتاری و عملکرد تحصیلی دانش آموزان دوره ی دوم ابتدایی حاشیه و مرکز شهر یاسوج

اجتماعی شدن افراد به معنای همسانی و همخوانی آنها با قواعد، ارزش ها و نگرش های گروهی و اجتماعی است. در این فرایند افراد مهارت ها، دانش ها و شیوه های سازگاری را می آموزند و امکان روابط متقابل را در یک فعل و انفعال مستمر به دست می آورند. تاثیر و نفوذ خانواده بر ابعاد مختلف رشد اجتماعی کودکان بی شمار است. میزان پذیرش اجتماعی کودک از سوی همسالان و توانایی برقراری روابط صمیمانه با آنها از محیط خانوادگی او نشات می گیرد، اگر والدین صادقانه به کودک محبت کنند و به وی اعتماد کنند، او نیز دوست داشتن دیگران و مورد علاقه دیگران بودن را یاد می گیرد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی و مقایسه رشد اجتماعی، اختلالات رفتاری و عملکرد تحصیلی دانش آموزان دوره ی دوم ابتدایی حاشیه و مرکز شهر یاسوج بود. بدین منظور، تعداد ۳۶۱ پسر و دختر دوره ی دوم ابتدایی با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند که از این تعداد ۱۸۰ نفر حاشیه شهر و ۱۸۱ نفر از پاسخگویان ساکن مرکز شهر بودند که در بین آنها پرسشنامه ها توزیع شده و برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های رشد اجتماعی، اختلالات رفتاری و عملکرد تحصیلی استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری تحلیل واریانس چند متغیری (مانووا)، تحلیل واریانس یک راهه (آنوا)، آزمون خی دو (توافقی) و نرم افزار SPSS در سطح آلفای ۰۱/۰ استفاده شده، نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که بین متغیرهای رشد اجتماعی، اختلالات رفتاری و عملکرد تحصیلی دانش آموزان دوره ی دوم ابتدایی حاشیه و مرکز شهر یاسوج تفاوت معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

رشد اجتماعی ، اختلالات رفتاری ، عملکرد تحصیلی ، دانش آموزان دوره ی دوم ابتدایی.