بررسی یادگیری خودراهبر دانش آموزان براساس کیفیت تدریس و سواد اطلاعاتی معلمان مدارس مقطع متوسطه دوم شهرستان شهریار تهران

هدف اصلی این پژوهش بررسی یادگیری خودراهبر دانش آموزان براساس کیفیت تدریس و سواد اطلاعاتی معلمان مدارس مقطع متوسطه دوم شهر شهریار می باشد روش انجام این مطالعه کمی و به صورت پیمایشی می باشد، ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته می باشد. جامعه آماری این تحقیق دانش آموزان متوسطه دوم شهرستان شهریار در سال تحصیلی ۱۴۰۰–۱۴۰۱ می باشد. تعداد نمونه آماری این تحقیق بر اساس فرمول ۲۷۳ نفر می باشد. روش نمونه گیری به صورت تصادفی خوشه ای چند مرحله ای خواهد . اعتبار از طریق اعتبار صوری محاسبه گردیده است و پایایی بر اساس آزمون آلفای کرونباخ محاسبه شده است. یادگیری خودراهبر به عنوان متغیر وابسته این پژوهش دارای ضریب آلفای ۷۲۸/۰ می باشد. یافته ها نشان داد مقدار آماره دوربین واتسون در این تحقیق ۹۰۳/۱ می باشد، مدل رگرسیونی مسئله ای ندارد و می توانیم رگرسیون بگیریم. مقدارضریب پیش بینی ۶۳۳/ وضریب تعیین ۰۱/۴ که یعنی به اندازه این مقدار(۰۱/۴) در سطح نمونه از تغییرات متغیر وابسته(یادگیری خودراهبر ) ناشی متغیرهای مستقل(امید به آینده شغلی، ابعاد کیفیت تدریس معلمان ، کیفیت تدریس و سواد اطلاعاتی ، پایگاه خانوادگی) هستند چون مقدار این ضریب به(۱) نزدیک است پس تغییرات متغیر وابسته ناشی از متغیرهای مستقل هستند. و ضریب تعیین تطبیقی( تعدیل شده) ۹۰/۳ را نشان می دهد. که به اندازه این مقدار(۹۰/۳) در سطح جامعه آماری از تغییرات متغیر وابسته(یادگیری خودراهبر ) ناشی متغیرهای مستقل(تجربه ارزش علم ورزی، امید به آینده شغلی، ابعاد کیفیت تدریس معلمان ، کیفیت تدریس و سواد اطلاعاتی ، پایگاه خانوادگی) هستند.