برسی روش های تجویز پروبیوتیک پروتکسین در هچری بر بازیابی سالمونلا آنتریتیدیس در محتویات سکوم ولوزه سکومی جوجه های گوشتی

این آزمایش با هدف برسی تاثیر روش های مختلف تجویز پروبیوتیک پروتکسین در هچری بر بازیابی سالمونلا آنتریتیدیس در محتویات سکوم و لوزه سکومی جوجه های گوشتی انجام شد. 90 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 به سه تیمار تقسیم شدند.یک تیمار شاهد و دو تیمار روش های مختلف تجویز پروبیوتیک در هچری، شامل تزریق به تخم مرغ و افشانه. در هر تیمار 3تکرار و در هر تکرار 10 جوجه قرار داشت. نتایج در قالب طرح کاملا تصادفی تجزیه آماری شد. همه پرندگان یک روز بعد از دریافت پروبیوتیک با Log(10)CFU/g سالمونلا انتریتیدیس چالش داده شدند. یک و هفت روز بعد از چالش برای ارزیابی سالمونلا از محتویات سکوم و لوزه سکومی 10 پرنده از هر تیمار نمونه برداری شد و با تکنیک کشت مورد برسی قرار گرفتند. به ترتیب بیشترین میزان آلودگی محتویات سکوم در یک روزگی در تیمار شاهد، تزریق تخم مرغ و افشانه مشاهده شد (p<0.05). بیشترین میزان آلودگی محتویات سکوم در هفت روزگی در تیمار شاهد و کمترین آن در تیمار افشانه مشاهده شد که تفاوت آن با تیمارتزریق تخم مرغ معنی دار نبود (p<05). میزان آلودگی محتویات سکوم از یک روزگی تا هفت روزگی افزایش پیدا کرد که احتمالا به دلیل استقرار سالمونلا و تکثیر در دستگاه گوارش بود. از نظر بازیابی سالمونلا از لوزه سکومی یک روز بعد از چالش تفاوت معنی داری بین گروه های مختلف مشاهده نشد. در هفت روزگی بیشترین میزان آلودگی در تیمار شاهد مشاهده شد (0.83) و میزان آلودگی در تیمار های دیگر تزریق تخم مرغ 0.70 و افشانه 0.64 بود و تفاوت آن معنی دار بود.

کلیدواژه ها:

پروبیوتیک پروتکسین ، هچری ، سالمونلا آنتریتیدیس ، سکوم ، جوجه گوشتی