پرستار و عدالت در سلامت

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 175

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HPILMC01_183

تاریخ نمایه سازی: 14 تیر 1402

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: هدف از این مطالعه ، تعیین و بررسی نقش پرستار در برقراری عدالت بیمارستانی در سلامت و درمان و چالش های حقوقی و اخلاقی عدم تعهد به عدالت سازمانی میان کادر درمان می باشد.روش تحقیق : در این مقاله مروری که در سال ۱۴۰۲ انجام شده است ، از مقالات یافت شده از پایگاه های اطلاعاتی Sid، Pubmed، Irandoc ، Google scholar و Civilica استفاده شد. مجموعه مقالات یافت شده شامل ۴۵ مقاله بود که مطالعات مربوط به ۱۵ سال اخیر (از سال ۲۰۰۸ تاکنون) را به زبان های فارسی و انگلیسی دربرداشت . پژوهش ها و متونی که حاوی نواقص محتوایی بوده و یا منحصرا بر عدالت اجتماعی تاکید داشتند، از روند مطالعه حذف شدند. همچنین مقالاتی که متن کامل آن ها در دسترس نبود نیز از مطالعه حذف گردید.یافته ها: عدالت کادر درمان در قبال مراجعه کنندگان به این معنی است که بیمارستان یا کادردرمان به همه بیماران و مراجعه کنندگان به یک میزان خدمات ارائه دهند و جایگاه اجتماعی و مقبولیت یک نفر باعث نشود خدمات بیشتری نسبت به سایرین دریافت کند البته در این مورد نیز استثناء وجود دارد که آن هم ارائه خدمات با اولویت بندی میزان صدمه و اورژانسی بودن فرد مراجعه کننده است . در مراحل ارائه خدمات درمانی برابر به بیماران پزشک و پرستاران بیشترین نقش را دارند، مخصوصا پرستاران که بیشترین برخورد را با بیماران دارند و باید سعی کنند تا عدالت در مورد بیماران را رعایت کنند.نتیجه گیری : برای رعایت عدالت در سلامت ، وزارت بهداشت و درمان اساسی ترین نقش را ایفا می کند به طوری که باید به موقع تجهیزات درمانی بروز و موردنیاز مراکز درمانی را فراهم کند تا پزشکان و پرستاران بتوانند به بهترین نحو به بیماران خود خدمات رسانی کنند. کادردرمان بخصوص پرستاران نیز باید از این تجهیزات بدون تبعیض و باتوجه به اولویت ارائه خدمات به بیماران استفاده کنند. البته عدالت در درمان تنها منحصر به استفاده از تجهیزات نیست و پرستاران باید در بکارگیری علم و مهارت خود نیز عدالت را درمورد همه بیماران رعایت کنند و ازحس وجدان نسبت به بیماران برخوردار باشند.

نویسندگان

کوروش نریمانی

عضو هیئت علمی دپارتمان پرستاری، واحد مراغه، دانشگاه آزاد اسلامی، مراغه، ایران،

ژینو احمدزاده

دانشجوی کارشناسی، رشته پرستاری، واحد مراغه، دانشگاه آزاد اسلامی، مراغه، ایران

فاطمه نجفی

دانشجوی کارشناسی، رشته پرستاری، واحد مراغه، دانشگاه آزاد اسلامی، مراغه، ایران

پوریا لطفی

دانشجوی کارشناسی، رشته پرستاری، واحد مراغه، دانشگاه آزاد اسلامی، مراغه، ایران