واکسیناسیون اجبار یا اختیار؟

حفظ سلامت و تندرستی امری است که عقل به آن حکم می کند این وظیفه هم بر دوش افراد جامعه قرار دارد و هم تکلیفی است که دولت تعهد به ایفای آن دارد؛ لذا گسترش سلامت و بهداشت عمومی و تامین حداقل های آن حقی است قابل مطالبه که جدای از منافع ،فردی منافع جمعی را در پی خواهد داشت؛ زیرا هر جامعه به اعضای سالم نیازمند است و بیماری ها علاوه بر تاثیرگذاری بر روند عادی زندگی افراد روال زندگی و نظم اجتماعی جامعه را نیز تحت شعاع قرار می دهند. به منظور صیانت از حقوق عامه و تامین بهداشت و سلامت عمومی به مثابه یکی از وظایف دولت، نهادها و سازمان های دولتی و درمانی با ایجاد سیاست و قانون گذاری سعی در ایفای تعهد خود داشته اما باید توجه نمود که به طور کلی سیاست گذاریها نباید به گونه ای باشد که آزادیهای مشروع افراد را سلب یا محدود نماید بلکه باید به سر حد نیاز و خروج از شرایط اضطرار بسنده نمود؛ لذا در بحث واکسیناسیون نیز این پرسش مطرح است که آیا دولت حق دارد به منظور ایفای تعهد خود به تامین مراقبتهای بهداشتی و درمانی برای اعضای ،جامعه در هر شرایطی اعضای جامعه را ملزم به دریافت واکسن نماید یا تنها در شرایط خاص میتوان این الزام قانونی را قرار داد؟ و پژوهش حاضر با استفاده از روش کتابخانه ای اسنادی و بهره گیری از ،کتب مقالات و نوشتارهای ،حقوقی فقهی و بین المللی و بررسی تحلیلی توصیفی در پی یافتن پاسخ این مهم بوده و با تفکیک شرایط اضطرار و غیر اضطرار وضعیت اجباری یا اختیاریبودن واکسیناسیون در بیماریهای واگیردار و غیر واگیردار معین مینماید.

کلیدواژه ها:

واکسیناسیون ، بیماری مسری ، بیماری غیر مسری ، سلامت عمومی