اثر یک دوره تمرینات موازی بر کیفیت و کمیت خواب مردان سالمند مبتلا به اختلال خواب

پژوهش حاضر بدنبال بررسی اثر یک دوره فعالیت موازی بر کیفیت و کمیت خواب در مردان سالمند می باشد. جامعه آماری این پژوهش را ۳۰ مرد سالم (سن:۹۶/۲±۶۴، قد: ۰۵/۵±۰۳/۱۷۳، وزن: ۲۶/۱۰±۳۶/۶۷) شهر رشت تشکیل می دادند که پس از ثبت نام داوطلبانه برای شرکت در این مطالعه، به صورت تصادفی به دو گروه تجربی(۱۵=n) و کنترل(۱۵=n) تقسیم شدند. گروه تجربی در برنامه تمرین موازی (۸ هفته/ سه روز در هفته/ ۴۰-۳۰ دقیقه در هر جلسه) با شدت ۶۰ الی ۷۵ درصد ضربان قلب ذخیره و همچینین تمرین قدرتی شامل ۵ حرکت پرس سینه ، سرشانه، زیربغل، پرس پا و جلوپا که همه جرکات با دستگاه و در ۳ ست ۱۰ تکراری با ۶۰درصد حداکثر شرکت نمودند. کیفیت خواب و کمیت خواب آزمودنی ها پیش و پس از انجام برنامه تمرینی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که هر دو کیفیت و کمیت خواب در گروه تجربی به طور معناداری نسبت به پیش آزمون و گروه کنترل بهبود یافته بود ولی همچنان در گروه کنترل نسبت به پیش آزمون تغییر معناداری نکرده بود. بنابراین، هرچند که شاخص های خواب مطالعه شده در پژوهش حاضر تاثیر معنی داری بر هم نداشت، ولی نشان داده شد که بهبود وضعیت خواب می تواند همراه و یا مرتبط با بهبود برخی از این شاخص ها باشد.

کلیدواژه ها:

فعالیت موازی ، کیفیت و کمیت خواب ، مردان سالمند