تاثیر یک دوره تمرینات تنفسی بر پارامتر تنفسی FVC و کیفیت زندگی در بیماران کاندید عمل قلب باز

هدف: هدف پژوهش حاضر تاثیر یک دوره تمرینات تنفسی بر پارامتر تنفس FVC و کیفیت زندگی در بیماران کاندید عمل قلب باز بوده است. روش شناسی پژوهش: پژوهش حاضر به دلیل داشتن مداخله گری به نام تمرینات تنفسی و همچنین اندازه گیری های میدانی، تحقیقی نیمه تجربی و کاربردی با طرح تحقیق پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل بوده است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی بیماران قلبی عروقی مراکز قلب شهر تهران که کاندیدای عمل جراحی قلب در نیمه اول سال ۱۴۰۱ بوده اند، می باشد. بر این اساس با کمک نمونه گیری در دسترس و تصادفی هدفدار تعداد ۲۰ آزمودنی از این جامعه به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و تجربی انتخاب شدند. تمرینات به مدت ۲ هفته و هر هفته ۳ جلسه انجام و قبل و بعد از دوره ی تمرینات، پیش آزمون و پس آزمون گرفته شد. اندازه گیری حجم تنفسی توسط اسپیرومتری و کیفیت زندگی توسط پرسشنامه SF۳۶ صورت گرفت. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ ، بررسی نرمال بودن توزیع متغیرها با آماره شاپیروویلک و برای مقایسه داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. سطح معناداری در آزمون ۰۵/۰ در نظر گرفته شد.یافته ها: نتایج تحلیل کواریانس (ANCOVA) نشان دهنده تاثیر معنادار تمرینات تنفسی بر پارامتر حجم تنفسی FVC بیماران قلبی عروقی و عدم تاثیر معنادار این تمرینات بر کیفیت زندگی بود.نتیجه گیری: انجام تمرینات تنفسی می تواند تاثیر معنادارتری بر بهبود قدرت عضلات تنفسی و نیز حجم تنفسی بگذارد. بنابراین انجام این تمرینات برای بیماران قلبی عروقی و بویژه سالمندان با سابقه این بیماری توصیه می شود. از آنجایی که تمرینات تنفسی در بهبود قدرت عضلات تنفسی نقش به سزایی را ایفا می کند به نظر می رسد این متغیر با اعتماد به نفس و کیفیت زندگی فرد بیمار رابطه مستقیمی داشته و می تواند موجب بهبودی این خصیصه شود. بنابراین قرار دادن این نوع تمرین در راستای بهبود کیفیت زندگی در برنامه تمرینی بیمار از جانب پزشک ضروری می نماید.

کلیدواژه ها:

تمرینات تنفسی ، پارامترهای تنفس ، کیفیت زندگی ، بیماران کاندید عمل قلب باز