معادن استخراج سنگ: ناپایداری محیطی یا جاذبه ژئوتوریستی (نمونه موردی: معادن خرم بید- استان فارس)
محل انتشار: نهمین همایش انجمن ایرانی ژئومورفولوژی
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 158
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
GEOO09_110
تاریخ نمایه سازی: 13 تیر 1402
چکیده مقاله:
بررسی تاثیرات فعالیت های انسان بر ویژگی های مختلف محیط طبیعی و انسانی همواره دارای اهمیت زیادی بوده است که در این راستا از روش هایمختلفی به منظور بررسی و سپس ایجاد تعادل بین فعالیتهای بشر و محیط زیست استفاده شده است که هدف استفاده از این روش ها، اصلاح وکاهش تاثیرات منفی فعالیتهای بشری با استفاده از مجموعه ای از اقدامات پیشگیرانه و بهسازی است. این پژوهش سعی دارد که معادن استخراجسنگ در شهرستان خرم بید را مورد بررسی قرار دهد بدین صورت که باعث ناپایداری محیط شده اند و یا اینکه می توان آنها را به عنوان یک جاذبهزیبای ژئوتوریستی معرفی کرد. جهت این کار ابتدا از طریق بازدیدهای میدانی از معادن و محیط های مجاور آنها، به بررسی محیطی منطقه موردمطالعه پرداخته شد، سپس با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و جمع آوری اطلاعات از منابع متعدد، اجزا و عناصر محیط زیست منطقه و اثر پذیریآنها و همچنین جاذبه های ژئوتوریستی معادن منطقه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که معادن استخراج سنگ در شهرستان خرم بید،هر چند باعث ناپایداری محیط در منطقه شده اند و تخریب هائی را ایجاد کرده اند ولی از نظر ژئوتوریستی و ردشری نیز بسیار زیبا هستند و میتوانند به عنوان مقاصد گردشگری در منطقه معرفی شوند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سعید نگهبان
دانشیار بخش جغرافیا، دانشکده اقتصاد، مدیریت و علوم اجتماعی، دانشگاه شیراز
سعیدرضا اکبریان رونیزی
دانشیار بخش جغرافیا، دانشکده اقتصاد، مدیریت و علوم اجتماعی، دانشگاه شیراز
زهرا کارگرشهرآبادی
دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستائی (مدیریت توسعه پایدار)، دانشکده اقتصاد، مدیریت و علوم اجتماعی، دانشگاه شیراز