بررسی تاثیر نوآوری استراتژیک بر هوشمندسازی سازمانی و عملکرد سازمانی با استفاده از الگوی معادلات ساختاری (مطالعه موردی: شرکت سرمایه گذاری تامین اجتماعی (شستا))

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر نوآوری استراتژیک بر هوشمندسازی سازمانی و عملکرد سازمانی با استفاده از الگوی معادلات ساختاری در شرکت سرمایه گذاری تامین اجتماعی (شستا) انجام گردید. این پژوهش از نظر هدف کاربردی، با توجه به ماهیت آن توصیفی، و از نظر روش پیمایشی می باشد. جامعه آماری شامل تعدادی کارشناسان و خبرگان شرکت سرمایه گذاری تامین اجتماعی ( شستا) می باشد که از این میان تعداد ۹۸ نفر بطور تصادفی انتخاب شده و به پرسشنامه پاسخ دادند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه تحقیق که از سه پرسشنامه استاندارد پرسشنامه نوآوری استراتژیک، هوشمند سازی و ابعاد آن (هوش رقابتی، هوش سازمانی، هوش محیطی، هوش فناوری، هوش ساختاری و هوش عاطفی) و پرسشنامه عملکرد سازمان گلد اسمیت و هرسی (مدل اچیو) (شامل هفت مولفه ی توانایی، وضوح، کمک، مشوق، ارزیابی، اعتبار و محیط)، که دارای طیف ۵ گزینه ای لیکرت می باشد، مورد استفاده قرار گرفت. روایی محتوایی پرسشنامه تحقیق بر اساس نظر خبرگان و صاحب نظران مورد تایید قرار گرفت و پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ برابر با ۰/۸۸ حاصل گردید.در این تحقیق برای انجام آمار توصیفی و آمار استنباطی از دو نرم افزار SPSS ۲۵ و LISREL ۸.۸۰ استفاده می شود. از آمار توصیفی بیشتر جهت تجزیه و تحلیل متغیرهای جمعیت شناختی، میانگین، برازش مدل و همبستگی آماری استفاده شد و از آمار استنباطی جهت بکار گیری در معادلات ساختاری به منظور رد یا تایید فرضیات تحقیق و تعیین بار عاملی ( روش تحلیل عاملی تائیدی جهت تعیین روایی هر یک از سوالات تحقیق) و رسم مدل استفاده شده است. نتیجه بررسی فرضیه ها نشان می دهد که نوآری استراتژیک بر هوشمند سازی و ابعاد آن (هوش رقابتی، هوش سازمانی، هوش محیطی، هوش فناوری، هوش ساختاری و هوش عاطفی) و همچنین بر بهبود عملکرد سازمان در شرکت سرمایه گذاری تامین اجتماعی (شستا) تاثیر مثبت و معناداری دارند.

کلیدواژه ها:

نوآوری استراتژیک ، هوشمند سازی و ابعاد آن ، عملکرد سازمان ، معادلات ساختاری ، شرکت سرمایه گذاری تامین اجتماعی (شستا).