مفاهیم و رویکردهای قابلیت پویا

دیدگاه قابلیت پویا، که به عنوان »ظرفیت سازمان برای ایجاد، گسترش و اصلاح پایگاه منابع خود بهطور هدفمند« تعریف شده است، تئوری قابلیتهای پویا را میتوان در دوطبقه ساختار فرضی و ساختار عملی تشریح کرد. درون هر سازمانی دودسته قابلیت وجود دارد یک دسته از قابلیتها به طور ذاتی در درون سازمان وجود دارند و دسته دیگر در شرایط پویای محیطی ایجاد میشوند. روابط بین این قابلیتها پیچیده بود و ترکیب پیچیدهای در یک سازمان نوپا و محصول- بازارها ایجاد میکند. رویکردهای چهارگانهای درواقع در پاسخ به این چالش پدید آمدند که آیا قابلیتهای پویا را باید در تمامی محیطهای بسیار پویا ، نسبتاپویا و ایستاتر موردتوجه قرارداد یا صرفا در برخی از این محیطها ؟گروه اول بر درونشرکت تمرکز داشته و معتقدند که قابلیتهای پویا میتواند بدون نیاز به یک عامل بیرونی پدیدار شود. گروه دوم معتقدند در محیطهای ایستا اگرچه سرعت تغییر پایین و میزان تغییر محدود است ، تعدیلات تدریجی و بهبود ذخیره منابع شرکت همچنان بهعنوان یک الزام باقی میماند. علاوه بر دو رویکرد قبل محققان دیگری ازجمله تیس وجود دارند که قابلیتهای پویا را صرفا در محیطهایی با پویایی بالا، مناسب و قابل کاربرد میدانند. در رویکرد چهارم که آیزنهارت و مارتین نیز از صاحبنظران پیشتاز در این خصوص هستند بیان میشود که قابلیتهای پویا در بازارهایی با تلاطم متوسط تا زیاد به خوبی عمل میکنند.

کلیدواژه ها:

قابلیت پویا ، قابلیت پویای سازمان ، قابلیت بازار .