مطالعه اثر برون تنی عصاره های چای سبز (کاملیا سیننسیس) و آویشن ( تیموس ولگاریس) بر اسپرولاسیون اووسیست های ایمریا انگل جوجه های گوشتی
محل انتشار: فصلنامه علوم دامی ایران، دوره: 54، شماره: 1
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 126
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJAS-54-1_007
تاریخ نمایه سازی: 13 تیر 1402
چکیده مقاله:
کوکسیدیوزیس یک بیماری تک یاخته ای با گسترش جهانی است که توسط گونه های ایمریا ایجاد می شود. در ایران نیز آلودگی به گونه های ایمریا مطرح می باشد. داروهای موثری برای درمان این بیماری عرضه شده است ولی مقاومت دارویی انگل همواره عرضه داروهای جدید را ضروری ساخته است. چای سبز (کاملیا سیننسیس)، رادیکال های آزاد موجود در بدن را کاهش داده و بدن را در برابر بیماری ها محافظت میکند آویشن (تیموس ولگاریس) نیز دارای خواص ضد باکتریایی و ضد قارچی و آنتی اکسیدان است. در تجویز داروهای ضدکوکسیدیایی، مقاومت دارویی در گونه های ایمریا و باقیمانده داروهای ضدکوکسیدیایی در گوشت طیور تحت درمان مطرح می باشد. بنابراین، مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر عصاره چای سبز و آویشن در مهار اسپرولاسیون اووسیست های ایمریا انگل جوجه های گوشتی انجام شد. به این منظور، نمونه های مدفوع از طیور گوشتی آلوده به ایمریا از مزارع مرغ گوشتی اطراف شهرستان ارومیه جمع آوری شد. اووسیست ها به روش شناورسازی جمع آوری شدند. ۱۰۴×۵ اووسیست در میلی لیتر در معرض غلظت های ۲۰، ۴۰، ۶۰ و ۸۰ میلی گرم در میلی لیتر عصاره الکلی چای سبز و آویشن در زمان های مختلف قرار گرفتند. نتایج مطالعه نشان داد که عصاره های مورد استفاده اثر ضدکوکسیدیایی وابسته به دوز دارند. عصاره آویشن در غلظت ۶۰ میلی گرم در میلی لیتر در ۴۸ ساعت و عصاره چای سبز پس از ۷۲ ساعت و در غلظت ۸۰ میلی گرم در میلی لیتر باعث توقف اسپرولاسیون اووسیست های ایمریا شدند. نتایج این مطالعه نشان داد عصاره چای سبز و آویشن توانایی توقف اسپرولاسیون اووسیست های گونه های ایمریا را دارند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی خوش نژاد
گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
محمد یخچالی
گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
فرناز ملکی فرد
گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :