بررسی روابط ساختاری ویژگی‎های شخصیتی و مشارکت سیاسی دانشجویان با نقش واسطه‎ای باورهای مذهبی

مشارکت سیاسی به‎عنوان یکی از شاخص‎های عمده توسعه، تابع بسیار مهمی از ویژگی‎های منحصر به فرد شخصیتی و تعاملی افراد به ویژه دانشجویان است. پژوهش پیش رو با هدف بررسی نقش واسطه‎ای باورهای مذهبی در ارتباط بین ویژگی‎های شخصیتی و مشارکت سیاسی دانشجویان انجام شد. این پژوهش یک مطالعه توصیفی−همبستگی به شیوه مدل‎یابی معادلات ساختاری بود. جامعه ‎آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه اردکان در سال تحصیلی ۱۳۹۹−۱۴۰۰ بود که تعداد ۳۰۰ نفر از آنان با استفاده از روش نمونه‎‎گیری در دسترس، جهت انجام پژوهش انتخاب شدند. برای گردآوری داده‎ها از پرسشنامه‎‎ ویژگی‎های شخصیتی پنج عاملی نئو فرم کوتاه مک کری و کاستا (۱۹۹۲)، پرسشنامه مشارکت سیاسی فرج‎زاده (۱۳۹۳) و پرسشنامه باورهای مذهبی خدایاری فرد (۱۳۷۴) بهره‎ گرفته شد. داده‎های حاصل از پرسشنامه‎ها در دو سطح آمار توصیفی و آمار استنباطی مورد تجزیه‎وتحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد ویژگی‎های شخصیتی روان‎نژندی، برون‎گرایی، دلپذیر بودن و باوجدان بودن بر مشارکت سیاسی در دانشجویان تاثیر مستقیم معنا‎داری دارند (۰۵/۰P<)، اما ویژگی‎ شخصیتی انعطاف‎پذیری بر مشارکت سیاسی در دانشجویان تاثیر مستقیم معنی‎داری ندارد (۰۵/۰باورهای مذهبی بر مشارکت سیاسی تاثیر مستقیم معنا‎داری دارند (۰۵/۰P<). ویژگی‎های شخصیتی برون‎گرایی، دلپذیر بودن، انعطاف‎پذیری و باوجدان بودن نیز بر باورهای مذهبی در دانشجویان تاثیر مستقیم معنا‎داری دارند (۰۵/۰P<)، اما ویژگی‎ شخصیتی روان‎نژندی بر باورهای مذهبی در دانشجویان تاثیر مستقیم معنا‎داری ندارد (۰۵/۰ویژگی‎های شخصیتی برون‎گرایی، دلپذیر بودن، انعطاف‎پذیری و باوجدان بودن را با مشارکت سیاسی در دانشجویان به‎طور معنا‎داری میانجی‎گری می‎کند (۰۵/۰P<).

کلیدواژه ها:

باورهای مذهبی ، ویژگی‎های شخصیتی ، مشارکت سیاسی ، دانشجو