راهبردهای نظامی جمهوری اسلامی ایران در دفاع منطقه ای برای مقابله با تهدیدهای نوپدید مبتنی بر سلفی گری

یکی از مهم ترین عوامل فتنه گری در جهان اسلام ظهور اندیشه سلفی گری است. این جریان به عنوان یک نظام (اعتﻘادی و مذهبی)، هویتی خاصی که دارد، با دوقطبی کردن جهان اسلام می تواند ضمن مخدوش کردن وحدت اسلامی با ایجاد منازعه مذهبی، ثبات و تعادل جوامع اسلامی را برهم زده و از این طریق امنیت کشورهای اسلامی را با چالش مواجه می کند. وضعیت جمهوری اسلامی ایران در مواجهه با جریان های تکفیری در حالت تهاجمی خفیف بوده و نشان دهنده این است که؛ نیاز است با حداکثر استفاده از فرصت های محیطی و با اتکا به نقاط قوت برای مقابله با تهدیدات نوپدید محیطی و بهبود وضعیت فعلی عملکرد دفاع منطقه ای اقدام نمود. این تحقیق باهدف دستیابی به راهبردهای نظامی ج.ا.ا در دفاع منطقه ای برای مقابله با تهدیدهای نوپدید مبتنی بر سلفی گری انجام شده است. پژوهش حاضر از نوع کاربردی – توسعه ای و به روش توصیفی انجام شده است. در این پژوهش جامعه آماری را تمام شمار (۹۵ نفر)، در نظر گرفته شده و با جامعه نمونه منطبق می باشد. مولفه های دفاع منطقه ای برای مقابله با تهدیدهای نوپدید جمهوری اسلامی ایران پس از مطالعات کتابخانه ای تدوین و در مورد تایید آن از خبرگان امر، نظرخواهی گردیده و مولفه ها و شاخص ها مورد ارزیابی واقع شده است. سپس به منظور بررسی وضعیت موجود و اهمیت آن ها پرسش نامه تنظیم و بین افراد جامعه توزیع و داده های موردنیاز جمع آوری گردیده است که در دو بخش آمار توصیفی و آمار استنباطی مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفته و با استفاده از روش سوآت راهبردها تعیین و درنهایت با استفاده از روش تاپ سیس این راهبردها اولویت بندی شده است.

کلیدواژه ها:

دفاع منطقه ای ، جمهوری اسلامی ایران ، تهدید ، سلفی گری