بررسی انگیزه فرزندآوری دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی لرستان

مقدمه و هدف: انگیزه های فرزندآوری به عنوان محرک اولیه رفتار باروری است. دانشجویان می توانند منشا تغییرات مثبتی برای افزایش انگیزه فرزندآوری و تشکیل خانواده باشند، لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین انگیزه فرزندآوری دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی لرستان طراحی شد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع مقطعی بود که بر روی ۲۰۰ نفر از دانشجویان دختر و پسر واجد شرایط دانشگاه علوم پزشکی لرستان انجام شد. ابزار گردآوری داده ها در این مطالعه، پرسشنامه اطلاعات فردی، پرسشنامه ترجیحات باروری میلر (۱۹۹۵) و پرسشنامه انگیزه های باروری میلر (۱۹۹۵) بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه ۱۶) در دو قالب توصیفی و تحلیلی در سطح معناداری کمتر از ۵%آنالیز شد.یافته ها: میانگین سنی دانشجویان ۲.۲۵±۲۲.۸ سال بود. ۵۲درصد دانشجویان مرد و ۴۸درصد زن بودند. بین میل به فرزندآوری و ترس از والد شدن، چالش های مراقبتی ارتباط معکوس و معناداری مشاهده شد(p<۰.۰۱). بین تعداد دلخواه فرزند دختر با لذت بارداری، تولد و کودکی، احساس نیاز و بقا، استرس والدین، ترس از والد شدن ارتباط معناداری مشاهده شد (p<۰.۰۱). تعداد دلخواه فرزند با دیدگاه سنتی و چالش های مراقبتی رابطه معکوس و معناداری داشت اما با احساس نیاز و بقا رابطه مستقیم و معناداری داشت. زمان دلخواه ازدواج تا تولد اولین فرزند(ماه) با انگیزه های منفی بارداری رابطه معنادار و معکوسی داشت(p<۰.۰۱). نتیجه گیری: با افزایش انگیزه های مثبت باروری در افراد میل به فرزندآوری و تعداد دلخواه فرزند افزایش و فاصله دلخواه بین ازدواج تا تولد فرزند اول در آنان کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

فرزندآوری ، انگیزه باروری ، دانشجو ، باروری ، ترجیحات باروری