شناسایی ریسک عوامل ایجاد آلودگی محیط زیستی سکوهای گازی فراساحلی (مطالعه موردی: میدان گازی پارس جنوبی)

کاهش منابع انرژی در جهان و افزایش تقاضای آن انسان را به سمت استخراج نفت و گاز حتی در اعماق دریاها سوق داده است؛ لذا توجه به مدیریت محیط زیستی مصرف انرژی ضرورتی انکار ناپذیر است. منطقه مورد مطالعه میدان گازی پارس جنوبی می­ باشد که بر روی خط مرزی مشترک ایران و قطر قرار گرفته است. اولین قدم برای پیاده سازی مدیریت ریسک، شناسایی ریسک است. تحقیق حاضر از نتایج ارزیابی ریسک سال­ های قبل، گزارش ­های HAZOP و از طریق مصاحبه با برخی متخصصان حوزه استخراج نفت و گاز از دریا بهره­ گیری نمود. عوامل ایجاد کننده آلودگی استحراج شدند و اطلاعات مورد نیاز هر عامل شامل احتمال رخداد ریسک، شدت اثر ریسک و میزان کنترل ریسک مشخص گردید. سپس اقدام به تهیه­ نقشه ریسک گردید و در نهایت رتبه ­بندی ریسک­ ها به انجام رسید. نتایج نشان داد ۶ عامل دارای بالاترین شدت تاثیر ریسک می­ باشند که هم زمان در گروه ریسک ­های با ماهیت اضطراری نیز قرار دارند. این عوامل عبارتند از: ۱-­ فلرینگ با فشار کم، ۲-­ فعالیت چاه­ ها، ۳-­ بهره­ برداری از سکو، ۴-­ تامین و انتقال،۵-­ فعالیت جرثقیل­ ها بر روی سکو و ۶-­ فعالیت هیلیکوپترها بر روی سکو. در نتایج پژوهش حاضر مشخص گردید که فلرینگ با فشار کم دارای بیش ترین شدت تاثیر ریسک می­ باشد که جز ریسک ­های اضطراری نیز می­ باشد. فرآیند مشعل سوزی می تواند ترکیبات گوگرد دار ایجاد نماید که آثار زیانباری روی سلامتی انسان، محیط زیست و کیفیت هوا خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

آلودگی محیط زیستی ، سکوهای گازی فراساحل ، مدیریت ریسک