بررسی اثر محافظتی نانوذره کیتوزان-آلژینات حاوی کورکومین در برابر استرس اکسیداتیو حاصل از نانوذره نیکل اکسید در ماهی

نانوذرات اکسید فلزی از جمله پرکاربردترین ترکیبات در بین نانوذرات هستند و افزایش استفاده از نانوذرات اکسید نیکل نیاز به درک بهتر از تاثیر بالقوه آن ها بر موجودات مختلف دارد. پیش بینی می شود که موجودات آبزی به عنوان هدف های اصلی نانوذرات آزاد شده در محیط باشند، با این حال سمیت نیکل به خصوص نانوذره اکسید نیکل در آبزیان خوبی مطالعه نشده است. این پژوهش با هدف بررسی اثر اکسیدانتی نانوذره اکسید نیکل و هم چنین اثر آنتی اکسیدانی نانوذره کیتوزان-آلژینات حاوی کورکومین در ماهی Goldfish انجام شد. در این مطالعه از ۵ گروه ماهی برای انجام آزمایش با تیمارهای ۴ هفته ای استفاده شد. گروه های مورد مطالعه شامل گروه شاهد، گروه تیمار با نانوذره اکسید نیکل و ۳ گروه تیمار هم زمان نانوذره اکسید نیکل و نانوذره آلژینات – کیتوزان حاوی کورکومین بودند. نتایج نشان داد که تیمار با نانوذره اکسید نیکل سبب کاهش سطح آنتی اکسیدان تام و افزایش سطح MDA در گروه تیمار با نانوذره اکسید نیکل شد اما گروه هایی که نانوذره آلژینات- کیتوزان حاوی کورکومین را در کنار نانوذره اکسید نیکل دریافت نمودند پارامترهای آنتی اکسیدانی بهتری را از خود نشان دادند. این نتایج شواهد محکمی از القای استرس اکسیداتیو سلولی ناشی از قرار گرفتن در معرض نانوذره اکسید نیکل و هم چنین اثر محافظتی نانوذره آلژینات – کیتوزان حاوی کورکومین را نشان داد.

کلیدواژه ها:

اثر محافظتی ، نانوذره کیتوزان-آلژینات ، کورکومین ، استرس اکسیداتیو ، نانوذره نیکل اکسید ، Carassius auratus