حریم قانونی در هوش مصنوعی راهکارهای بهداشتی برای نگه داری از اطلاعات در عصر جدید

پیشرفت ها در زمینه هوش مصنوعی( AI) بهداشت و درمان به سرعت در حال اتفاق افتادن است و گفتگو درباره مدیریت توسعه آن رو به افزایش است. بسیاری از تکنولوژی های هوش مصنوعی به شرکت های خصوصی تعلق دارند و توسط آنها کنترل می شوند. ماهیت اجرای هوش مصنوعی می تواند به معنای آن باشد که شرکت ها ،کلینیک ها و سازمان های عمومی نقش پررنگ تری در به دست آوردن، استفاده و حفاظت از اطلاعات بهداشتی بیمار را خواهند داشت. این مسئله ، مسائل حریم شخصی مربوط به اجرا و امنیت اطلاعات را افزایش می دهد.اولین دسته از نگرانی ها، شامل استرس دسترسی، استفاده و کنترل اطلاعات بیمار در دستان شخصی می شود. برخی از مشارکت های عمومی - خصوصی اخیر برای اجرای هوش مصنوعی منجر به حفاظت ضعیف حریم شخصی شده است. بنابراین درخواست هایی برای نظارت سیستماتیک بر روی تحقیقات داده های وسیع بهداشت وجود داشته است. اقدامات مناسب باید برای حفظ حریم شخصی بیمار صورت گیرد. متولیان شخصی داده ها می توانند توسط اهداف رقابتی تحت تاثیر قرار گیرند و باید به صورت ساختاری به تضمین حفاظت اطلاعات و جلوگیری از استفاده جایگزین آنها تشویق شوند. دسته دیگری از نگرانی ها مربوط به ریسک های خارجی نقض حریم شخصی از طریق روشهای مبتنی بر هوش مصنوعی است. توانایی ناشناساندن و یا ناشناس بودن اطلاعات بهداشتی بیمار ممکن است به خطر بیفتد و یا حتی در پرتو الگوریتم های جدید که چنین اطلاعاتی را مجددا شناسایی می کنند، مورد تهدید قرار گیرد. این مسئله می تواند ریسک وارد بر اطلاعات بیمار تحت نظر متولیان شخصی را افزایش دهد.در حال حاضر ما در یک شرایط مشابه قرار داریم که در آن مقررات و نظارت بر ریسک در پشت فناوری هایی که آنها را کنترل می کنند، قرار می گیرد. مقررات باید بر رضایت و حریم شخصی بیمار تاکید داشته باشد و روش های حفاظت و گمنام سازی اطلاعات را مورد تشویق قرار دهد.

کلیدواژه ها:

حریم قانونی ، هوش مصنوعی ، اخلاق زیستی ، قانون بهداشت