مقایسه مضامین طنز درآثار احمد دهقان و اریش ماریا رمارک

از آنجا که در میان موضوعات مختلف ادبیات داستانی موضوع جنگ یکی از ماندگارترین و تاثیرگذارترین تم ها به حساب می آید رویکردنویسندگان در سراسر جهان به آن دور از انتظار نیست. با توجه به اینکه داستان جنگ سراسر روایت دردناک کشتار و ویرانی است،نویسندگان این نوع داستان ها می کوشند با بهره گیری از طنز تا اندازه ای از تلخی و ملال انگیزی آن بکاهند و آن چه را که به قلم جد قابلطرح نیست با زبان طنز بیان کنند. در این میان اریش ماریا رمارک و احمد دهقان از این قاعده مستثنا نیستند. این نویسندگان توانایداستان های جنگ نیز همواره سعی داشته اند با بهره گیری از ظرفیت های شوخ طبعی و بیان طنزآمیز بر تاثیر کلام خود بیفزایند. اماتفاوت هایی در نگاه و طنز آن ها وجود دارد که ناشی از فرهنگ، نظام ارزشی، نوع جنگ و انگیزه شرکت در آن است. در این مقاله ضمن ارائه، تعریف طنز به بررسی و مقایسه موضوع طنز در سه اثر از اریش ماریارمارک «در غرب خبری نیست»، «بازگشت»،«طاق نصرت» و سه اثر از احمد دهقان «سفر به گرای ۲۷۰» ، مجموعه داستان کوتاه «من قاتل پسرتان هستم» و «پرسه در خاک غریبه» پرداخته شده، موضوعات و مضامینی را که دست مایه طنز آن ها بوده همراه با ارائه نمونه های مناسب و شگردهای طنزآفرینی به کار رفته در آنها بیان شده است

کلیدواژه ها:

جنگ ، طنز ، ادبیات جنگ ، احمد دهقان ، اریش ماریارمارک