مقایسه خودشفقت ورزی و هیجانات مثبت در دانشجویان رشته روانشناسی با دانشجویان سایر رشته ها

رشد هر جامعه در گرو نیروی انسانی آن جامعه است. دانشجویان یکی از مهم ترین منابع نیروی انسانی هستند، بنابراین توجه به این قشر از جامعه و ویژگی هایی که به واسطه حضور در دانشگاه کسب میکنند بسیار مهم است؛ لذا هدف پژوهش حاضر این است که بررسی نماید که آیا تحصیل در رشته روانشناسی در دانشگاه تفاوتی در دو ویژگی خودشفقت ورزی و هیجانات مثبت به نسبت به دانشجویان سایر رشته های تحصیلی ایجاد می کند یا خیر. روش این پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی است و جامعه آماری آن را کلیه دانشجویان دانشگاه های ایران تشکیل می دهند. تعداد نمونه آماری براساس فرمول کوکران و به شیوه دردسترس انتخاب گردید که شامل ۴۶۶ دانشجو می باشد. از این تعداد، ۳۲۱ داده از دانشجویان رشته روانشناسی و ۱۴۵ داده نیز از دانشجویان سایر رشته ها گردآوری شد. همچنین برای جمع آوری اطلاعات، از پرسشنامه رواندرمانی مثبت نگر رشید و سلیگمن (۲۰۱۳) و پرسشنامه خودشفقتورزی نف (۲۰۰۳) استفاده شد. در نهایت اطلاعات جمع آوری شده به کمک نرم افزار SPSS-۲۶ از طریق تحلیل-واریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش حاکی از این بود که تحصیل رشته تحصیلی روانشناسی تفاوت معناداری را در خودشفقت ورزی و هیجانات مثبت به نسبت دانشجویان غیرروانشناسی ایجاد می کند. لذا پیشنهاد می شود که برخی از آموزش های دانشجویان روانشناسی در اختیار دانشجویان سایر رشته های تحصیلی نیز قرار گیرد تا آن ها هم بتوانند از مزیت نتایج آن آموزش-ها بهره مند شوند.

کلیدواژه ها:

خودشفقت ورزی ، هیجانات مثبت ، دانشجویان ، رشته تحصیلی