اثر بخشی آموزش شکوفایی سلیگمن به مادران بر کیفیت تعامل والد – فرزند

هدف پژوهش بررسی اثر بخشی آموزش شکوفایی سلیگمن به مادران بر کیفیت تعامل والد - فرزند بود. جامعه آماری این پژوهش شامل مادران دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی (پایه ششم) شهرستان اصفهان به همراه مادرانشان در سال۱۴۰۰ بوده است. تعداد ۳۰ نفر دانش آموز بعنوان گروه نمونه از طریق نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. در مورد برنامه مداخله توجیه شدند و بصورت داوطلبانه در پژوهش شرکت کردند. مادران دانش آموزان بصورت واگذاری تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه قرار گرفتند. مادران گروه آزمایشی تحت آموزش بسته آموزشی شکوفایی سلیگمن قرار گرفتند. بسته آموزش شکوفایی سلیگمن طی هشت جلسه دو ساعته اجرا شد.گروه گواه هیچ آموزشی دریافت نکردند. دو پرسش نامه ی مقیاس رابطه والد – کودک والگوهای ارتباطی خانواده (فیتز پاتریک و ریچی،۱۹۹۷)، بصورت پیش آزمون و پس آزمون در هر دو گروه آزمایشی و گواه اجرا شد.زیر مقیاس های پرسش نامه مقیاس رابطه والد – کودک عبارتند از: نزدیکی، وابستگی و تعارض و زیر مقیاس های پرسش نامه الگوهای ارتباطی خانواده (فیتز پاتریک و ریچی،۱۹۹۷) عبارتند از: گفت و شنود و جهتگیری همنوایی. نتایج حاصل به روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد، آموزش شکوفایی سلیگمن به مادران در کیفیت تعامل والد- فرزند موثر است (P<۰.۰۰۵). در سطح زیرمقیاس ها نیز مورد تایید قرار گرفت. همچنین آموزش شکوفایی سلیگمن به مادران بر کیفیت الگوهای ارتباطی خانواده موثر است (P<۰.۰۰۵). در سطح زیرمقیاس ها نیز مورد تایید قرار گرفت. لذا آموزش شکوفایی به مادران در بهبود تعاملات خانواده بین والدین و فرزندان روشی موثر است.

کلیدواژه ها:

اثربخشی ، شکوفایی ، سلیگمن ، تعامل