ممنوعیت خشونت سایبری علیه زنان و دختران از رهگذر اسناد جهانی و منطقه ای حقوق بین الملل بشر

گسترش فناوری های اطلاعات و ارتباطات و افزایش استفاده از این فناوری ها، خشونت نوظهوری را از طریق فضای سایبر ایجاد نموده که در نقطه تمرکز خود زنان و دختران جوان را هدف قرار داده است. خشونت سایبری علیه زنان و دختران در مفهوم کلی آن، هرگونه ایراد صدمه از طریق فناوری های اطلاعات و ارتباطات است که آزادی های اساسی این افراد را به خطر می اندازد و حقوق بشر آن ها را تحت تاثیر قرار می دهد. بررسی های انجام شده حاکی از آن است که هیچ یک از اسناد جهانی حقوق بشری، این نوع خشونت را به گونه ای مشخص مورد توجه قرار نداده و آن را به عنوان نوع خاصی از خشونت های مبتنی بر جنسیت به رسمیت نشناخته است؛ با این وجود اسناد مصوب در این حوزه و علی الخصوص اسناد منطقه ای حاضر، از ظرفیت های بالقوه ای برای مقابله با این نوع خشونت برخوردارند؛ حتی اگر زمان تصویب آن ها به پیش از بروز چنین خشونتی برگردد. از همین رو نوشتار حاضر می کوشد تا با یک روش توصیفی _تحلیلی و بررسی منابع و اسناد موجود در این حوزه، ممنوعیت خشونت سایبری علیه زنان و دختران را در چهارچوب اسناد جهانی و منطقه ای حاضر واکاوی نماید. پژوهش حاضر در مهم‍ ترین فرض خود معتقد است که پوشش ممنوعیت مذکور در اسناد یاد شده کافی نبوده و تدوین سندی جهانی و الزام آور که ممنوعیت خشونت علیه زنان را با کلیه مصادیق و اشکال جدید آن من جمله خشونت های سایبری موضوع مستقیم مقررات خود قرار دهد، ضروری می نماید که در این راستا مقررات نوآورانه اسناد اروپایی نیز می تواند چراغ راه تدوین چنین سندی قرار گیرد

کلیدواژه ها:

خشونت ، سایبری ، زنان ، دختران ، حقوق بین الملل بشر