تبیین مولفه ها و شاخص های معماری ایرانی-اسلامی با رویکرد فراترکیب و بهره گیری از تکنیک انتروپی شانون

در چند دهه اخیر، هویت کالبدی شهرهای ایرانی و بحران در ساختارهای معماری و شهرسازی ایران موضوع بحث و گفتگو صاحب نظران بوده است؛ درحالی که در حوزه معماری، کمبود قابل توجه در مطالعات موثر، دیده می شود. بررسی تحقیقات انجام شده و منابع مرتبط، نشان از عدم وجود مولفه ها و شاخص های روشن و مشخص در تبیین معماری ایرانی – اسلامی دارد و تناقض نظرات و عدم وجود توافق نظر در این زمینه نیز قابل تاکید است. این پژوهش با رویکرد فراترکیب به بررسی و تحلیل نظرات صاحب نظران در تحقیقات انجام شده معتبر و با هدف تشخیص مولفه ها و شاخص های معماری ایرانی – اسلامی انجام پذیرفته است. یافته های تحقیق نشان می دهد که  در میان مولفه ها «نظم» با ۴۷  ارجاع، «تعامل معماری با طبیعت» با ۳۹ ارجاع و «نمادگرایی» با ۳۷  ارجاع، دارای بیشترین فراوانی هستند. علاوه بر فراوانی ارجاعات در این پژوهش، جهت افزایش دقت در وزن دهی به کدها  از تکنیک آنتروپی شانون استفاده شده است؛ بنابراین با توجه به وزن دهی مولفه ها بر این اساس اولویت مولفه ها به این ترتیب شامل: تعامل معماری با طبیت، درون گرایی، نظم،  ...  می باشد که در ۴ محور «رابطه انسان با خدا»، «رابطه انسان با اجتماع»، «رابطه انسان و محیط مصنوع» و «رابطه انسان و محیط طبیعی» تقسیم بندی شده است.اهداف پژوهش:شناخت مولفه ها و شاخص های معماری ایرانی –اسلامی.ارائه اولویت بندی مولفه های معماری ایرانی –اسلامی.سوالات پژوهش:مولفه ها و شاخص های معماری ایرانی –اسلامی کدامند؟اولویت بندی مولفه های معماری ایرانی –اسلامی کدامند؟

کلیدواژه ها:

معماری ایرانی – اسلامی ، هویت ، فراترکیب ، آنتروپی شانون