آبله میمون: فرصت ها و چالش ها

زمینه و هدف: آبله میمون یک بیماری مشترک بین انسان و دام است که توسط خانواده پاکس­ویریده ایجاد می­ شود. اخیرا موارد این بیماری در جهان رو به افزایش گزارش گردیده است. هدف از این مطالعه، مروری بر تاریخچه، اپیدمیولوژی، نحوه انتقال، علائم بالینی، تشخیص، درمان، واکسیناسیون و پیشگیری بیماری آبله میمون می ­باشد. روش ها: مطالعه حاضر یک مقاله مروری است که از طریق جستجو در پایگاه­ ها، بانک­ های اطلاعاتی و منابع معتبر علمی داخلی (پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی [SID] و مگیران) و خارجی شامل:Web of Science, PubMed, Science Direct, Scopus  وGoogle Scholar  به­ دست آمد و از کلمات کلیدی بیماری آبله میمون، ویروس آبله میمون، پاکس­ویریده، طغیان آبله میمون، ویروس آبله استفاده شد. یافته ها: این بیماری بازپدید اغلب در مرکز و غرب آفریقا اندمیک می ­باشد، اما از ماه می ۲۰۲۲ اولین موارد انسانی آلوده به آبله میمونی در کشورهای غیراندمیک بیماری نیز گزارش گردید. طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی، در طغیان اخیر ابتدا این بیماری در کشورهای پیشرفته بویژه کشورهای اروپایی و اغلب در مردان مشاهده شد. گسترش این بیماری به سایر کشورها باعث نگرانی از ایجاد همه ­گیری دیگری مشابه پاندمی کرونا گردیده است. آبله میمون در حال حاضر یک تهدید بزرگ برای بهداشت عمومی است، بنابراین نیازمند همکاری فوری بین بالین و علوم پایه جهت تحقیق و بررسی در زمینه منشا بیماری و زنجیره انتقال آن، تکنیک­ های تشخیص سریع، ارزیابی واکسن­ ها، درمان و اقدامات کنترلی می­ باشد. نتیجه گیری: تجارب حاصل از پاندمی ­های گذشته بویژه پاندمی کووید-۱۹ از جمله فرصت­ هایی است که جامعه جهانی می­ تواند از آن جهت مقابله و کنترل بیماری­ های نوپدید و بازپدید ازجمله آبله میمون استفاده نماید.

کلیدواژه ها:

بیماری بازپدید ، ویروس آبله میمون ، طغیان