چگونه توانستیم مشکل گوشه گیری و هراس اجتماعی دانش آموزم را بر طرف کنم؟

گوشه گیری ، انزوا طلبی و کمرویی معمولا صفات افرادی است که در محیط مدرسه یا کار یا هر فضای دیگری از ورود به جمعها خودداری میکنند. این افراد به تنهایی کارهای خود را پیش میبرند و در کارهای جمعی مشارکتی ندارند. اغلب اطرافیان آنها را خجالتی میدانند. کودک گوشه گیر درموقعیتهایی که باهمسالان آشنا یا ناآشنا روبه رو میشود، از آنها کناره گیری میکند. بنابراین، گوشه گیری اجتماعی را میتوان»منزوی کردن خود از گروه همسالان « تعریف نمود .هدف این پژوهش برطرف کردن گوشه گیری و انزوای دانش آموزم است . روش تحقیق از نوع اقدام پژوهی بوده و گروه نمونه شامل دانش آموزی در پایه دوم ابتدایی است . روش گردآوری اطلاعات شامل مشاهده-مصاحبه ومراجعه به پایگاه های اینترنتی و منابع کتاب خانه ای با همکاری والدین دانش آموز و مسولین مدرسه و نظرات متخصصان به علل انزوای دانش آموز هدف و راه های بهبود او پرداخته شد. نتایج پژوهش نشان داد که علل انزوای دانش آموز به دلیل: رفتار های ناشایسته والدین او در خانه و همچنین سرزنش برخی معلمان وی بوده است. نتایج این نتیجه را نشان داد که با استفادهاز تکنیک مسولیت پذیری به دلیل اینکه دانش آموز را درگیر میکند وباعث رشد چند معلفه در وی میکند ومیتوان تا حد زیادی گوشه گیری و هراس دانش آموز را کاهش دهد یا درمان کند.

کلیدواژه ها:

گوشه گیری ، هراس اجتماعی ، انزوا