بررسی مسئله بزهکاری و ناهنجاری اجتماعی و نقش مدرسه و معلمان در پیشگیری از آن در میان دانش آموزان

یکی از مسائل پیچیده و ناراحت کننده فعلی که توجه بسیاری از محققین ، جامعه شناسان ،جرم شناسان و روانشناسان و متخصصین را به خود معطوف ساخته است موضوع مجرمین کم سن و سال یا اطفال و نوجوانان بزهکار میباشد. بزهکاری در معنی و مفهوم لفظی عبارت است از ترک انجام وظیفه قانونی و یا ارتکاب عمل خطایی که الزاما عنوان جرم ندارد بهر حال این اصطلاح غالبا معادل جرم و بویژه درباره جرایم ارتکابی از سوی اطفال و نوجوانان بکار میرود. تعبیر بزهکار در بعضی موارد به فردی نسبت داده میشود که صرفا مرتکب جرم نشده بلکه بطور کلی فردی سرکش و ضد اجتماعی است در مورد اطفال میتوان به رفتارهای اشاره کرد که هر چند به ظاهر و به واقع جرم نیستند اما با توجه به اینکه این رفتارها در دوره تکامل تکوینی و رشد روانی بروز میکنند ممکن است زمینه ساز ارتکاب بزه به معنای خاص یعنی جرم شوند و گاه از همین کودک تبهکار ی حرفه ای بوجود بیاورند از جمله اینگونه رفتارها میتوان به ،فرار از مدرسه، توهین به بزرگترها ،تخریب اموال عمومی ،فرار از سلطه والدین و ولگردی اشاره کردبیتردید عوامل مختلفی دربروز اینگونه رفتارها از جانب کودک سهیم هستند و میتوان از کمبودهای عاطفی او در خانواده و اجتماع به عنوان یکی از مهمترین علل نام برد.

کلیدواژه ها:

بزهکاری ، ناهنجاری اجتماعی ، رفتار ، تربیت ، آموزش