بررسی تبلیغات تلویزیونی در فکر و روان درکودکان ونوجوانان خانواده های شهر همدان

امروزه، کودکان و نوجوانان نسبت به گذشته قدرت خرید بیشتری پیدا کرده و بر تصمیم گیری خرید خانواده اثرگذارترند. از سوی دیگر، فعالیت های شرکت ها نیز افزایش یافته است؛ به گونه ای که امروزه هدف بسیاری از تبلیغات، به ویژه تبلیغات تلویزیونی، کودکان هستند. نتیجه ی این فعالیت ها، به افزایش مطالعات و پژوهش هایی در زمینه ی چگونگی کسب مهارت های مصرفی کودکان منجر شد.با توجه به اهمیت موضوع تاثیر مصرف رسانه ای بر الگوی مصرف کودکان و نوجوانان، در پژوهش حاضر با روش میدانی، تکنیک پیمایش و ابزار پژوهش پرسشنامه به دنبال این هدف اصلی هستیم که به بررسی رابطه ی میزان استفاده از برنامه های تبلیغاتی تلویزیون با الگوی مصرف در کودکان ونوجوانان شهر شهر همدان بپردازیم. جامعه ی آماری پژوهش حاضر کودکان ونوجوانان ۷ تا ۱۴ سال شهر شهر همدان و همچنین والدین آنها می باشد، که ۳۸۰ نفر از آنان به عنوان حجم نمونه انتخاب شده اند. یافته های پژوهش نشان می دهد: همبستگی معکوس و با شدت ضعیفی (r =-۰/۱۹) بین دو متغیر استفاده از برنامه های تبلیغاتی تلویزیون و مصرف مواد غذایی با ارزش بالا وجود دارد؛ همبستگی مستقیم و با شدت متوسطی(r=۰/۴۶) بین دو متغیر استفاده از برنامه های تبلیغاتی تلویزیون و مصرف مواد غذایی با ارزش پایین وجود دارد؛ همبستگی مستقیم و با شدت متوسطی(r =۰/۳۵) بین دو متغیر استفاده از برنامه های تبلیغاتی تلویزیون و غذا در رستوران ها و فست فود فروشی ها وجود دارد؛ بین دو متغیر استفاده از برنامه های تبلیغاتی تلویزیون و میزان مصرف وسایل و لوازم تحریر همبستگی معناداری وجود ندارد. همبستگی مستقیم و با شدت متوسطی(r=۰/۴۱) بین دو متغیر استفاده از برنامه های تبلیغاتی تلویزیون و رفتن به مکان های تفریحی و شهربازی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

مصرف رسانه ای ، برنامه های تبلیغاتی تلویزیون ، یادگیری الگوی مصرف ، مصرف مواد غذایی ، کودکان ونوجوانان