مطالعات تحقیقات آموزشی در زمینه اصول و روش های تدریس درس شیمی با تاکید بر فعالیت های علمی و آزمایشگاهی

فعالیت های عملی یکی ار ارکان اصلی آموزش علوم تجربی محسوب شده و موجبات رشد دانش علمی، مهارتی و نگرش های علمی دانش آموزان را فراهم می سازند. انجام فعالیت های عملی علاوه بر تثبیت یادگیری و افزایش طول عمر ماندگاری مفاهیم آموخته شده، سبب دست ورزی و کسب مهارت هایی می گردد که در زندگی روزانه مورد استفاده قرار گرفته و زمینه های نوآوری دانش آموزان را فراهم می سازدبیشتر معلمان به اهمیت استفاده از فعالیت های عملی در آموزش اثر بخش فیزیک، شیمی و زیست شناسی واقفند و معتقدند که باید در آموزش علوم از فعالیت های عملی استفاده شود؛ اما در بیشتر مواقع این امر محقق نمی شود. موانع متعددی وجود دارد که باعث می شود تا معلمان نتوانند به راحتی از فعالیت های عملی در آموزش علوم استفاده نمایند. بسیاری از معلمان معتقدند که اگر بخشی از زمان کلاس درس را به انجام فعالیت های عملی اختصاص دهند، در این صورت نمی توانند کتاب را در مدت زمان مقرر شده به پایان برسانند. در برنامه درسی مدارس ، انجام فعالیت های عملی بخشی از برنامه درسی بوده و زمان لازم برای انجام این گونه فعالیت ها در برنامه درسی در نظر گرفته شده است و با یک برنامه ریزی دقیق و منظم می توان از وقت کلاس به نحو شایسته ای هم برای آموزش مفاهیم و هم برای انجام فعالیت های عملی استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

روش های تدریس شیمی ، فعالیت علمی ، آزمایشگاهی ، اصول ها