اثر بخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر مولفه عملکرد تحصیلی و یادگیری دانش آموزان با رویکرد بازی

در این مطالعه، به بررسی اثر بخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر مولفه عملکرد تحصیلی یادگیری دانش آموزان و فقدان وجود چنین آموزش هایی در نظام آموزشی پرداخته شده است. زندگی اجتماعی دارای شاخص ها و نمادهای گوناگونی است و بدون شناخت این نمادهای اجتماعی، ادامه حیات و زیست در جامعه امکان پذیر نیست. در واقع، مقدمه ی زندگی اجتماعی؛ اجتماعی شدن افراد است. ایجاد موقعیت های یادگیری تعاملی، از روش های مطلوب آموزش و پرورش به شمار می آید. این محیط ها شامل موقعیت هایی هستند که در آنها دانش آموزان به جای اینکه گیرندگان غیرفعال اطلاعات از منابع آموزشی باشند، خود به طور مستقیم در فرایند یادگیری شرکت فعالانه دارند. یکی از موقعیت های تعاملی بین شاگرد و معلم، بازی های آموزشی است که در بطن خود، دارای هدف آموزشی است؛ یعنی انتقال نکته های خاص، برجسته کردن قابلیت های ویژه با تعمیق مهارت ها. بازی یک فعالیت سرگرم کننده، مطبوع و دلخواه است که دامنه گسترده ای دارد و انجام آن نیز آسان است. بازی های از انواع متعددی برخوردارند که می توان از برخی از آنها در جهت نیل به اهداف تربیتی و آموزشی استفاده کرد. یکی از انواع بازی های، بازی های نمایشی-حرکتی است که پانتومیم از جمله آنان است. از راه بازی های نمایشی و دادن نقش و مسئولیت های گوناگون به دانش آموزان می توان آنان را بروز رفتار های خاصی واداشت. از طرف دیگر، تماشای بازی نمایشی از جانب یادگیرندگان می تواند به صورت یادگیری مشاهده ای و الگوپذیری از سایرین، رفتارهای خاصی را برانگیزاند. این رفتارها می توانند برقراری ارتباط اجتماعی و رفتارهای مشارکتی را تسهیل کند. این پژوهش با استفاده از روش اقدام پژوهی و با مشارکت ۲۰ نفر از دانش آموزان کلاس هفتم دبیرستان دوره اول پایه هفتم شهر زنجان در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ انجام شده است. نتایج حاصل از انجام کار نشان داد که مهارت شرکت در فعالیت های جمعی در دانش آموزان بصورت قابل ملاحظه ای بهبود یافته و روابط بین فردی و گروهی دانش آموزان نسبت به قبل از اعمال مداخلات آموزشی ارتقا یافته است.

کلیدواژه ها:

مهارت های اجتماعی ، مشارکت جمعی ، بازی های کلاسی ، یادگیری