پیش بینی سبک تدریس مشارکتی بر اساس نگرش به درس علوم و خودآگاهی هیجانی معلمان مدارس مقطع ابتدایی ناحیه ۱ شهر شیراز

هدف این پژوهش پیش بینی سبک تدریس مشارکتی بر اساس نگرش به درس علوم و خودآگاهی هیجانی معلمان مدارس مقطع ابتدایی ناحیه ۱ شهر شیراز است. روش تحقیق توصیفی و همبستگی است. جامعه آماری این تحقیق دربرگیرنده معلمان مدارس ابتدایی ناحیه ۱ شهر شیراز است. حجم نمونه پژوهش حاضر به روش تصادفی ساده انتخاب شد. با استفاده از روش نمونه گیری مورگان و جرسی تعداد ۲۰۰ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه یادگیری مشارکتی استیفان و همکاران (۲۰۰۷) نگرش به درس عسگری(۱۳۸۵) و خودآگاهی هیجانی بار آن (۲۰۰۰) استفاده شد. روش تجزیه و تحلیل داده ها به تناسب فرضیه های پژوهش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه می باشد که با استفاده از نرم افزار spss ۲۵ انجام شد. نتایج نشان داد که بین نگرش به درس علوم قادر به پیش بینی روش تدریس مشارکتی معلمان می باشد. بین نگرش به درس علوم و پویایی گروهی، انجام کار بر روی پروژه و بازخورد رابطه ی مثبت و معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

سبک تدریس مشارکتی ، نگرش به درس علوم ، خودآگاهی هیجانی.