اصول و روش های ایجاد شادی و نشاط در مدارس و تاثیر آن در دانش آموزان

دنیای حرفه ای و روابط پیچیده امروز باعث شکست و فشار روانی بر مردم شده و زندگی برای برخی تلخ شده است. مردم دیگر به ارضای نیازهای اولیه خود ارضا نمی شوند و بسته به میزان نیازهای قبلی نیازهای جدیدی پدید آمده است. این در حالی است که دانش آموزان نیز از این قاعده مستثنی نیستند و وظایف پیچیده تری نسبت به نسل های قبل دارند و باید برنامه های آموزشی جدید را دنبال کنند. ایجاد یک محیط آموزشی پر جنب و جوش برای دانش آموزان یکی از دغدغه های اصلی تولیدکنندگان است. سیاست گذار و برنامه ریز آموزشی در طول سال ها. این سوال یکی از نیازهای اساسی دانش آموزان در مقاطع مختلف تحصیلی است، زیرا کودکان بسیار بصری هستند. آنها فضا و مکان هایی را دوست دارند که باعث ایجاد هیجان و هیجان می شود و در نتیجه تحریک بیشتر در زمینه علمی پیشرفت زیادی خواهند داشت. ایجاد نشاط و شادابی موثرترین راه برای ارتقای سلامت روان در جامعه است، مدرسه به عنوان یک سازمان می تواند زمینه ها و برنامه هایی را برای پرانرژی هر چه بیشتر جامعه ایجاد کند. اگر شور و شوق زندگی در مدرسه ایجاد شود، خود به خود جامعه را تحت تاثیر قرار می دهد. افراد شاد زندگی خود را کنترل می کنند، مسئولیت پذیر، هدفمند و دیدگاه مثبتی به زندگی دارند. آنها بینا و خوش بین هستند و در برابر مشکلات و ناملایمات تسلیم نمی شوند. قرآن اسلام را دین شادی معرفی می کند و مهمترین جنبه های شادی را محبوبیت، شناخت و موفقیت، دین، هویت ملی و فرهنگی، خلاقیت نهفته و حل مسئله و جامعه موفق ذکر می کند. در پایان قرن بیستم، مسئله شادی و سعادت انسان به عنوان یکی از شرایط مهم مورد مطالعه قرار گرفت. یکی از معضلات هر جامعه ای نادیده گرفتن شادی و رفاه به دلیل افزایش بیماری های روانی است. مانند اضطراب و افسردگی. عوامل گسترش شادی ابتدا خانواده و سپس نهادهای دیگری مانند مدارس و موسسات فرهنگی و مذهبی هستند که هر کدام نقش خاص خود را دارند.

کلیدواژه ها:

شادی ، جو مشارکتی ، جو آزادانه ، محیط بانشاط ، شاداب سازی