ارزیابی و مقایسه دو خاکپوش بیولوژیکی و شیمیایی در میزان هدر رفت خاک

یکی از مشکلات اصلی کنترل پدیده گرد و غبار و فرسایش بادی ، نحوه کنترل و انتخاب روش مناسب می باشد. این تحقیق با هدف مقایسه دو خاکپوش بیولوژیکی و شیمیایی برای کاهش هدر رفت خاک صورت گرفت . خاک مورد نظر از یکی از مناطق مولد گرد و غبار در استان ایلام تهیه گردید و در سینی های به ابعاد ابعاد ۳۵×۳۵×۳ سانتی متری ریخته شد. پس از اعمال تیمارهای بیولوژیکی (۱۲ سطح متفاوت) و پلیمر شیمیایی (۴ سطح متفاوت) با تیمار شاهد در سه تکرار، میزان هدرروی خاک با دستگاه تونل باد اندازی گیری گردید. نتایج نشان داد که تیمار شاهد در مقایسه با تیمارهای بیولوژیکی و شیمیایی بیش ترین هدررفت خاک را داشت . در مقایسه بین این دو خاکپوش، روش شیمیایی ( با متوسط کم تر از ۱۰ گرم) تاثیر بیش تری در کاهش هدررفت خاک نسبت به بیولوژیکی (با متوسط کم تر از ۵۰ گرم) داشت . به طور کلی برای انتخاب روش مناسب علاوه بر کیفیت و اثر گذاری خاکپوش، مسایل زیست محیطی را نیز باید مد نظر قرار داد.

کلیدواژه ها:

بیولوژیکی ، پلی ونیل استات ، تونل باد ، گرد و غبار