بررسی نمود و انواع مختلف آن و تمایزات نمودی عمده در زبان فارسی

مقاله ی حاضر با رویکرد توصیفی به نمود و انواع مختلف آن و تمایزات نمودی عمده در زبان فارسی می پردازد. فرضیه ای که طبق آن مقاله به پیش می رود این است که هر فعل می تواند بیش از یک نمود داشته باشد. بطور کلی مقوله ی دستوری زمان دستوری و نمود بیانگر شیوه ی مفهومی ساختن زمان و مشاهده ی ساختار رخدادهای فعل توسط گویندگان یک زبان است . زمان دستوری/ نمود در زبان فارسی با معیار موقعیت زماندستوری رخداد فعل و مشاهده ی ساختار رخداد فعل و معنای ذاتی افعا ل و معنای برآمده از بافت تحلیل می گردد و نشان می دهیم که جنبه ی حائز اهمیت کاربرد زمان دستوری در تأثیر متقابل مقولات زبانی در ارائه ی معانی مختلف است.

کلیدواژه ها:

نمود دستوری ، نمود معنایی ، نمود کامل ، ناقص .نمود لحظه ای ، تداومی