قاعده افزایی در اشعار ابن حسام خوسفی،شاعرنام آشنای بیرجندی

قاعده افزایی یکی از شیوه های آشنایی زدایی در مکتب فرمالیسم روس است . در این شگرد قو اعدی بر قواعد زبان معیار افزوده شده که موجب برجسته سازی در متن ادبی می گردد. برجسته سازی را به دو شکل انحراف از قواعد حاکم بر زبان (هنجارگریزی ) و افزون کردن قواعدی بر قواعد حاکم بر زمان (قاعدهافزایی) امکانپذیر می دانند. یاکوبسن معتقد است که فرایند افزایی چیزی جز توازن در وسیعترین مفهوم خود نیست و اینتوازن از طریق تکرار کلامی حاصل می آید که صناعات آن از ماهیتی یکسان برخوردار نیستند به همین دلیل گونه های توازن را می بایست در سطوح تحلیلی متفاوتی بررسی کرد. برای توصیف انواع توازن به سه سطح تحلیل آوایی، واژگانی و نحوی نیاز است. ابن حسام خوسفی شاعردیرآشنا و برجسته ی قرن نهم بیرجند نیز در بیشتر اشعار خود دست به قاعده افزایی زده است . این پژوهش برآن است که قاعده افزایی را دردیوان وکلیات اشعاراین شاعرنامدارونام آورخراسانی و به عنوان یکی از شیوه های آشنایی زدایی در سه سطح تحلیل آوایی، واژگانی و نحوی مورد بررسی قرار دهد تاعلاوه برآشنایی با این مباحث جدید ادبی ،گوشه هایی از زیبایی و برجستگی اشعار این شاعر شهیر از این رهگذر بر ما آشکار گردد.

کلیدواژه ها:

آشنایی زدایی ، تکرار کلامی ، توازن ، قاعده افزایی