تعیین پتانسیل مرتع لار آبسر مازندران برای گردشگری

مرتع بخشی از منابع طبیعی تجدیده شونده است. چنانچه پتانسیل مرتع برای گردشگری تعیین گردد، با توجه به استعداد وتوانایی مرتع در جذب گردشگر معیشت مرتعدار بهبود می یابد و مرتعدار مجبور نیست با چرای بیش از ظرفیت مرتع، کمبوددارایی و نقدینگی خود را جبران نماید. پژوهش حاضر در بخشی از زیرحوزه آبخیز رودخانه هراز، استان مازندران، شهرستانآمل، بخش لاریجان، دهستان لاریجان سفلی، در سامان عرفی مرتع لار آبسر انجام شد. نوع روش تحقیق کاربردی و براساس تحقیقات میدانی و مشاهده و روش نمونه برداری از پوشش گیاهی و خاک تصادفی سیستماتیک است. با توجه بهعوامل زیرساختار، محیطی و اکولوژیکی، اقتصادی و اجتماعی پتانسیل مرتع لار آبسر برای گردشگری تعیین گردیید ومعیارها و شاخص های تعیین شایستگی مرتع لار آبسر برای گردشگری تلفیق شد. نتایج نشان داد مرتع لار آبسر برایگردشگری ۷۶ امتیاز از ۱۰۰ امتیاز را کسب کرده است. نتایج نشان داد مرتع لار آبسر تناسب کافی برای گردشگری را دردرون سامان عرفی دارد و لازم است این موضوع در مدیریت گردشگری گنجانده شود .

کلیدواژه ها:

شایستگی ، مدیریت گردشگری ، منابع طبیعی