بررسی تاثیر آموزش فلسفه به کودکان (P۴C) بر خود کارآمدی و مهارت های اجتماعی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان سقز

هدف پژوهش حاضر تعیین بررسی تاثیر آموزش فلسفه به کودکان (P۴C) بر خود کارآمدی و مهارت های اجتماعی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان سقز بود. جامعه مورد مطالعه این پژوهش کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان سقز بودند. روش پژوهش از شوع شبه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل بود. بدین منظور ۳۰ دانش آموزان مقطع ابتدایی با بهره گیری از روش نمونه گیری در دسترس اشتخاب شدند و در دو گروه آزمایش (۱۵نفر) و کنترل (۱۵نفر) قرار گرفتند. ابزار پژوهش برای گردآوری داده ها، پرسشنامه خودکارآمدی جینکز و مورگان (۱۹۹۹) و پرسشنامه مهارت های اجتماعی ماتسون (۱۹۸۳) بود. آموزش فلسفه به کودکان (P۴C)، برای گروه آزمایش اجرا گردید. نتایج بررسی فرضیه ها از طریق تحلیل کوواریانس (سطح معناداری ۰/۰۰۱) ششان می دهد که آموزش آموزش فلسفه به کودکان (P۴C) بر خود کارآمادی (۰/۷۱۲) و مهارت های اجتماعی(۰/۸۱۹) تاثیر دارد و باعث بهبود آن شده است.

کلیدواژه ها:

آموزش فلسفه به کودکان (P۴C) ، خود کارآمدی ، مهارت های اجتماعی