بررسی تاثیر آموزش فلسفه بر سازگاری و مشارکت اجتماعی کودکان ابتدایی مدارس شهرستان گرگان

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش فلسفه بر سازگاری و مشارکت اجتماعی کودکان ابتدایی مدارس شهرستان گرگان می باشد. این پژوهش شبه تجربی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه مورد مطالعه شامل همه دانش آموزان ابتدایی مدارس شهرستان گرگان در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ بوده است که از میان آنها ۴۰ نفر به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب و به صورت تصادفی در یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل گردآوری شدند که آزمایش به مدت ۸ جلسه ۴۵ دقیقه ای مورد آموزش قرار گرفتند و برای اندازه گیری متغیرهای سازگاری و مشارکت اجتماعی از پرسشنامه مشارکت اجتماعی سادات احمدی بجستانی(۱۳۹۳) و پرسشنامه سازگاری ماتسون(۱۹۹۸) استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها در بخش آمار توصیفی از میانگین و انحراف معیار و در بخش آمار استنباطی از پیش فرض های آزمون کواریانس(چولگی و کشیدگی، نرمال بودن توزیع داده ها، همگونی واریانس و همگونی شیب رگرسیون) با کمک نرم افزار spss به منظور آزمون فرضیه های پژوهش استفاده گردید. نتایج یافته ها نشان داد آموزش فلسفه بر کودکان بر سازگاری، آموزش فلسفه بر کودکان بر مشارکت اجتماعی و آموزش فلسفه بر کودکان و مشارکت اجتماعی کودکان ابتدایی مدارس شهرستان گرگان تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

آموزش فلسفه ، سازگاری ، مشارکت اجتماعی